16.09.2007: dag 62: Ooty

16.09.2007: dag 62: Ooty

Onze studenten zijn vandaag lesvrij: de hele dag gaan we op bosklas! We hebben een professionele gids gehuurd die met ons de omgeving van Ooty gaat verkennen en ons voorziet van deskundige uitleg. We hopen dat de weergoden ons welgezind zijn want de kans op regen in dit natte land is één op twee.
Na een ontbijt in een eetstalletje vertrekken Rajiv en wij te voet via de oude weg naar Mysore. Deze smalle weg is door de Engelsen aangelegd en omzoomd door honderd jaar oude gigantische scheefgegroeide eucalyptusbomen. Het landschap doet erg Europees aan, en dat is de reden waarom de Britten hier graag naar toe kwamen: het deed hen aan thuis denken: vaak een miezerig weertje en om dat gevoel te versterken plantten ze Europese bomen en planten. De plaatsen kregen Engelse namen zoals Charing Cross of Brighton. Soms heb je zelfs het gevoel in een Ardeens landschap rond te lopen. De bevolking van deze heuvels zijn animisten en wonen met het hele gezin in kleine nederzettingen in armoedige, kouwelijke en piepkleine stenen huisjes met twee kamertjes. Op de kleine erfjes bloeien dahlia’s, rozen en rododendron, en groeien perzik- en okkernootbomen, allemaal Britse import. De vruchtbare heuvels zijn beplant met aardappelen, kool en wortelen. Vrouwen en kinderen wieden onkruid. Regelmatig hebben we theepauze in een huisje waar de gids connecties heeft. Hij lijkt wel iedereen te kennen die hij tegenkomt en overal worden we warm ontvangen en ook weer uitgewuifd. Bij een animistisch tempeltje test Sander zijn kracht: hij moet een zestig kilogram wegende ronde rots op zijn schouder krijgen, als het lukt hoor je bij de mannen; hij krijgt de bal tot aan zijn borst …
Een korte regenbui doet ons schuilen bij een familie; de zoon is net getrouwd. De beeldschone bruid in haar zijden met gouddraad geborduurde sari, bloemen in het haar en met haar mooiste juwelen zit in het woonkamertje bij de ouders van de bruidegom. Ook hier is het theetijd. De familie is blij dat we foto’s willen maken, zelf hebben ze geen toestel. We mailen de foto’s later naar Rajiv die ze laat ontwikkelen en bezorgen.
Na een aantal kilometers klimmen en dalen door bergweiden, waar zwartwitgevlekte Friese koeien grazen en modderige paadjes komen we terecht in de theeplantages die zich ver in de heuvels als een lichtgroen tapijt uitstrekken. De theevelden maken verder plaats voor het Mudumalai nationaal park: een altijd kil, groen en nat regenwoud met een typische vegetatie en dichte mossen op deze grote hoogte. We zien enkele zeldzame apen die enkel hier voorkomen en in de verte een schuwe gaur. We voelen ons allemaal een beetje prooi tussen de dichte vegetatie want dit is ook tijgergebied. Gelukkig komen we deze katten niet tegen: we verkiezen tralies tussen ons en hen. Rajiv heeft een grote kennis van medicinale planten die je overal in het woud vindt als je ze tenminste herkent: bladeren en bloemen tegen hoofdpijn, ontsmetting van wonden, tegen stress, verbetering spijsvertering en concentratie, tegen verkoudheid, magical mushrooms voor een trip in hogere sferen en zelfs grassoorten om verf te maken.
Op onze laatste stop in een boerderijtje drinken we een beker zure buffelmelk, goed voor honger en dorst - zeer gezond naar het schijnt – en een kleine portie weed. Iedere boer kweekt in zijn tuintje enkele struiken voor persoonlijk gebruik om ’s avonds thuis het harde leven wat aangenamer te maken. Sander houdt het kostbare pakketje bij.
Het begint al donker te worden als we uit het woud kruipen en terug bij de grote weg aankomen. Met een vrachtwagen rijden we tenslotte vijftien kilometer terug naar Ooty over een gruwelijke weg met gaten en kuilen. Het ritje in de laadbak duurt net een uur!
Voor het avondeten kunnen we gelukkig nog terecht in het restaurant naast ons hotel. We zijn de enige klanten.
Om negen uur gaan overal de rolluiken naar beneden, plaatsen verkopers de planken voor hun verkoopstalletjes en gaan de lichten uit. Het is vroeg avond in Ooty en om tien uur is alles stil: een zeldzaam fenomeen in India.
Buiten motregent het.