24.09.2007: dag 70: Hampi

Uitslapen, laat ontbijten en studerende jeugd: de voormiddag is zo voorbij.
Een fietstochtje in de omgeving naar de resten van de koninklijke paleizen lijkt ons wel iets om de namiddag te vullen. Je moet dan wel eerst een planning maken en rekening houden met het niveau van de omgeving en de staat van de binnenwegjes. Met de fiets ongelijke stenen trappen of steile hellingen op en afrijden is enkel weggelegd voor mensen zoals Sven Nijs, maar dat niveau van veldrijden is niet aan ons besteed en een uur ploeteren en sleuren aan ons loodzware ijzeren ros bevordert de eenheid in onze groep allerminst. Na een uur geven we er de brui aan. Indische wandelaars vragen zich terecht af wat die gekken doen met een fiets op trappen. “…Crazy Foreigners …”
We sukkelen we terug naar Hampi en leveren we de ondingen terug in.
Wij en fietstochtjes, het is altijd wat …
Het is een veel beter idee om gewoon de motorriksja te nemen en je te laten rijden: je spaart energie en het gaat veel vlugger omwille van een weg.
Aan het “bad van de koningin” laten we ons afzetten en we lopen te voet, op perfecte fietspaden en tussen reuzenkeien terug naar Hampi. Hadden we nu onze fiets … …
Tientallen schrijnen, uitkijktorens, ommuurde paleisruïnes – sommige vervallen, andere in perfecte staat – staan op de heuvels tot ver in de omgeving. De voornaamste monumenten worden gerestaureerd.
Vanavond is er cricket op tv, een spel dat geen mens begrijpt behalve Engelsen, Indiërs en Pakistanen. De match vanavond is tegen aartsvijand Pakistan. Aan het gejuich op straat en in huizen waar men een tv heeft, is India aan de winnende hand. Na ieder punt ontploffen er bommetjes in de straten. “… Zotte Indiërs …”