02.09.2007: dag 48: Kochin

Na de lange reis heeft iedereen heerlijk geslapen. Het ontbijt staat klaar.
Mister Thomas en zijn vrouw dienen een typisch Indisch ontbijt op: vers fruitsap, rijstpannenkoeken, gedroogde kokos met rijst - de lokale cornflakes – koffie en fruit.
Beiden staan aan tafel en kijken toe of we wel genoeg eten. Vooral Ruben wordt extra aangemoedigd om toe te tasten; zien we er dan zó slecht uit?
Jasmien heeft al een aantal dagen last van de maag; na het eten heeft ze maagkrampen en voelt ze zich wat misselijk. Tijd voor een eerste doktersbezoek. Het is zondag; in het VSP-Hospital even verderop de straat is er een dokter van wacht.
We vinden het grote en grauwe ziekenhuis. Wachten hoeft niet. De vrouwelijke dokter doet haar onderzoek op een groezelige onderzoekstafel achter een gordijntje. Diagnose: een soort maagontsteking: geen vettige gerechten en de nodige pillen slikken. De ziekenhuisapotheek levert de medicijnen. Consultatie dokter: 0,90 EUR!
Jasmien blijft thuis terwijl de anderen naar het oude Kochin gaan. Fort Kochin is het schiereiland en is in 20 minuten bereikbaar met de ferryboot.
De lucht is donker met lage dreigende wolken, regelmatig regent het wat warme druppels. De eerste moesson met enkel regen in de namiddag zou nu moeten voorbij zijn en de maand september zou dan droog blijven tot de nieuwe moesson van oktober als het in de voormiddag zal regenen. Maar als de huidige natte periode te laat eindigt en de volgende natte periode te vroeg begint, dan regent het in september ganse dagen aan een stuk. Ofwel blijven we dus de hele maand september droog of we worden constant kletsnat. Wat ingewikkeld allemaal ... Dat Frank Deboosere dat maar eens uitlegt.
Het oude stadsdeel met zijn kronkelige straatjes en pleintjes is een vreemde mix van het middeleeuwse Portugal, Holland en een Engelse cottagestijl, neergeplant aan de kust van Malabar. Alle deze koloniale gebouwen in de schaduw van hoge tamarindebomen zien er heerlijk vergaan uit, opgevreten door mossen en schimmels en verzadigd van het vocht dat in de zware en donkere tropische lucht hangt.
Hier staat de oudste door Europeanen gebouwde kerk met de begraafplaats van Vasco Da Gama, de ontdekker van India. Nog even langs het Hollands kerkhof: gesloten wegens zondag. Het eiland is vooral gekend voor zijn unieke kantelende Chinese visnetten die met een tiental staan opgesteld aan de kust, een techniek de die Chinezen in de 14de eeuw overbrachten.
Het is druk in Fort Kochin: mensen zijn op wandel, vrouwen met verse jasmijnbloemen in de haren, uitgedost met gouden juwelen en in hun zondagse sari’s met de mooiste kleurencombinaties. Ik merk dat ik de vrouwen nastaar: wat een feest voor de ogen na de sombere verschijningen van de afgelopen weken. Kinderen spelen in de straten. Kleine kraampjes met snacks doen goede zaken.
De omgeving straalt een tijdloze rust uit: een scherp contrast met de nieuwe stad met zijn schreeuwerige reclameborden, neonverlichting en chaotisch verkeer.
We dachten even slim te zijn door met een stadsbus terug te keren naar onze buurt; dit bleek een misrekening van een uur te zijn wegens een reusachtige omweg. Gratis sightseeing denken we dan maar …
Net voor het donker zijn we terug bij mister Thomas die al klaar staat met de koffie: een heel vriendelijk echtpaar. Jasmien lijkt terug in orde; ze heeft de hele dag tv gekeken en heeft nu toch wat honger. Hopelijk kan ze morgen mee terug op stap naar de oude stad, want alles hebben we nog niet gezien.