25.09.2007: dag 71: Hampi

India heeft gisteravond Pakistan verslagen! Cricket is de nationale sport en een wedstrijd tegen Pakistan roept dezelfde nationale sentimenten op als bij ons een WK-finale België-Nederland (fictief voorbeeld). In de hoofdstraat vieren enkele heilige koeien en een groepje luidruchtige jongeren nog wat na met een trommelparade maar lang duurt het allemaal niet: morgen is het weer vroeg dag en melkthee als fuifdrank houdt je - als feestganger - niet lang op de been. Bovendien is alcohol in Hampi zo taboe als gelukwensen van Bush op een verjaardagskaart voor Bin Laden.
De dag wordt grotendeels besteed aan lanterfanten, flaneren op de avenue en opnieuw ‘keien kijken’, maar dan vanuit een ander gezichtspunt. Er ontstaan mijmeringen en theorieën over het ontstaan van dit landschap en wie die keien hier heeft gelegd en waarom. We geraken er maar niet uit … Overmatig theegebruik doet rare dingen in het hoofd.
Al die luchtige en kleurrijke textielfloddertjes die in rekjes in de wind waaien hebben de aandacht van Jasmien al drie dagen lang getrokken. Zelfs Sander vertoont een onverwachte interesse voor T-shirts. Vanavond wordt er geshopt!
Morgenvroeg moeten we Hampi met een beetje pijn in het hart verlaten. Het alternatief is zon, zee en strand in Goa en dat is geen slecht vooruitzicht!
Met de bus of met de trein: het eeuwige dilemma …We hebben even de buik vol van de Indische wegen; de trein moet het weer goedmaken. Het wordt een korte nacht: het vertrek is ’s morgens om 6.30 uur in het station van Hospet dat vijftien kilometer verder ligt. We hebben tickets voor de sleeper; we kunnen dus plat liggen voor de reis die negen uren zal duren.
Dus, vanavond vroeg naar bed. Onze twee autoriksja’s zijn besteld voor de rit naar het station.