19.09.2007: dag 65: Mysore

Al vroeg uit de veren om de douche niet te missen. De straat van ons hotel is nog verlaten. Overdag is het er bijzonder druk en levendig maar op dit uur is de straat nog verlaten. Onze kamers hebben een balkon en geven uit op de straat. De winkels zijn nog gesloten en het vuil dat overdag door de vele voetgangers, geparkeerde auto’s en karren wordt gecamoufleerd ligt er nu zichtbaarder bij dan ooit. Een staatveegster probeert met een bezem het vuil in kleine hoopjes bijeen te vegen. Iemand rommelt wat in het afval op zoek naar papier. Een oude man met grijze baard in lompen zit op de stoep en kamt minutenlang zijn lang haar en plukt de luizen uit de kam. Naast hem een plastic zak met heel zijn bezittingen. Een hoopje kleren op de hoek blijkt een klein krom gebogen vrouwtje: zij sukkelt heel traag naar het midden van de weg om te plassen; daarna kruipt ze weer onder een portiek en verandert weer in een hoopje vieze kleren. Binnen een uurtje zit de straat weer vol verkeer en verdwijnen deze mensen in de anonieme massa. Morgen zijn ze er weer of op een andere stoep.
Kristien en ik naar de groenten- en fruitmarkt. De jongens zijn geen fans van drukke markten en verkiezen te studeren! Vandaag is het extra druk op de bloemenmarkt: het is het feest van Ganesh, één van de populairste goden. Stapels gele, witte en roze chrysantenbloemen worden tot snoeren geregen om het beeld van Ganesh in tempels en bij de mensen thuis te versieren. Grote ketels pruttelen op houtvuren: omdat het een feestdag is krijgt deze middag iedereen die dat wil hier een gratis middagmaal: rijst met een topje groenten en currysaus op een bananenblad.
Via het hotel kunnen we een ambachtelijke sigarettenatelier bezoeken. In een kamertje leunt tegen een muur en zittend op een jute zak een oude man die de ganse dag beedy’s rolt of sigaretten voor de armen: een blad waarin goedkope tabak wordt gedraaid. Zijn knokige vingers rollen automatisch zeshonderd stuks per dag, goed voor een inkomen van anderhalve euro per dag. In een ander hokje zit een vrouw die wierookstokjes draait, ook weer goed voor een euro of twee. Met een dergelijk inkomen worden ganse gezinnen onderhouden.
Tenslotte gaan we even langs bij de verkoper van geneeskrachtige oliën: Mysore is het centrum van deze geparfumeerde oliën die aan de grote cosmeticabedrijven in de hele wereld verkocht worden. Anti-rimpelcrèmes uit pottekens “want u bent het waard”: het basisproduct komt uit een armoedig ateliertje in Mysore.
De namiddag is een uitstapje naar een voor Indiase normen mooie en verzorgde zoo in een groene omgeving met hoge bomen. Er zijn een aantal sombere kooien waar zelfs een kakkerlak gedeprimeerd in wordt, maar de meeste grote dieren hebben veel ruimte en kunnen buiten op eilanden zonder hekkens of draad. Hier huizen enkele zeldzame witte tijgers en woont de enige gorilla van India. Een bordje met foto van zijn verzorger vermeldt dat deze de som van 500 dollar heeft ontvangen van een Amerikaanse stichting omdat hij de aap zo goed verzorgt. De man staat fier in uniform naast het verblijf van de zilverruggorilla.
Na een plensbui kruipen we met zijn vijven in de riksja en tuffen terug huiswaarts nadat we Jasmien, Sander en Ruben in het cybercafé gedropt hebben voor anderhalf uur internetplezier.
Bij het invallen van de duisternis vliegen er boven Mysore honderden bruine vliegende honden als voorhistorische wezens op zoek naar voedsel in de nacht. De bomen langs de wegen herbergen kwetterende groene parkieten. De straten lopen weer leeg: het hoopje kleren in de portiek is weg en ook de man met de baard zit niet meer op de stoep. Ik vraag me af waar zij de nacht gaan doorbrengen in de natte stad.