donderdag 29 mei 2008

30.05.2008: dag 319: Los Angeles - Lima



Er valt weinig opwindends te beleven in deze luchthaven: ze is enorm maar de tientallen luchtvaartmaatschappijen en hun passagiers krijgen een eigen afgesloten toegang en incheckgedeelte toegewezen zodat het terrein om zich te verplaatsen beperkt is tot een gang met wat fastfoodrestaurants en een paar saaie taxvrije winkels. Wat een verschil met de glazen futuristische Aziatische tempels
Precies op tijd wordt de Tacavlucht naar San Salvador aangekondigd, onze tussenstop naar Lima in Peru. Een nieuwe airbus, vriendelijke service, een warme maaltijd en drank naar keuze; een opmerkelijk goede service voor een kleine maatschappij uit El Salvador die zich staande houdt tussen het geweld van de grote Amerikaanse concurrenten. De vijf uur durende vlucht verloopt probleemloos en ’s morgens duikt het vliegtuig door een dikke gijze wolkenlaag en landt op de kleine maar moderne luchthaven in een regenachtig San Salvador. De tussenstop is beperkt tot een uurtje en al gauw schepen we terug in; netjes geregeld en weer op tijd. Een ander toestel verzorgt de vier uur durende verbinding met Lima. We zijn intussen behoorlijk moe geworden na een korte nacht in Vegas en een slapeloze nacht in LA en het vliegtuig. Ook op deze vlucht genieten we van een perfecte verzorging en een warme maaltijd.
Lima wordt zichtbaar; een grijze en grauwe stad in een nog grauwere woestijnomgeving. Er hangt mist als het vliegtuig de landingsprocedure inzet. Pas als we bijna de grond raken wordt de landingsbaan zichtbaar. We zijn er eindelijk na een lange reis.
We hebben gezorgd voor een taxi die ons opwacht aan de vertrekhal van de luchthaven. De rit door het dolle verkeer naar het centrum duurt niet te lang. We reserveerden in ‘Red Psycho Llama’: een splinternieuw hostel in Miraflores, de betere buurt van Lima. Een paar jonge Peruanen baten in een mooi Spaans uitziend huis sedert een maand een hotelletje uit. Reizigers op de website van ‘Hostelworld’ publiceerden lovende kritieken en dus geven ook wij hen een kans. Onze kamer ruikt nog pasgeverfd en het hele hostel straalt een sfeer van gezellige huiselijkheid uit.
We zoeken in de omgeving nog even naar wat avondeten, de opvallende ‘Macs’ en de ‘Kings’ laten we met plezier links liggen; er is deze keer betere en minder dure concurrentie.
De kinderen kijken beneden nog wat tv maar ik lig vroeg onder de lakens en hoop op een lange nacht.

Geen opmerkingen: