15.05.2008: dag 305: Arches N.P. - Cortez: Mesa Verde

Felle windstoten doen de tent vannacht bijna van haar standplaats waaien; gelukkig verhinderen de slapende lichamen een verhuizing naar een andere lokatie op de camping.
'CNN-weather' voorspelt koud en guur weer vandaag in het tafelland van Mesa Verde met nachttemperaturen beneden het vriespunt. Dit is niet het gewenste vooruitzicht. We vertrekken toch richting Colorado en de hoge plateaus. Rechts van de eenzame weg verschijnen volledig ondergesneeuwde bergtoppen. Monstertrucks verschijnen intimiderend achter onze Ford en steken voorbij. Nederzettingen liggen als eenzame eilandjes tientallen mijlen van elkaar gescheiden. Het landschap verandert van droge canyons naar rijke landbouwgronden die met ingenieuze bevloeiingstechnieken voor rijke graanopbrengsten opleveren. Grijze silo's, schuren met de landbouwmachines omgeven de ranches. Vele dorpen beschikken over een eigen vliegveldje waarop Cessna's geparkeerd staan.
De weg stijgt geleidelijk en in de verte verschijnen de onherbergzame tafellanden van Mesa Verde, gehuld in donkergrijze regenwolken. Al gauw begint het ook hier te druppelen. De temperatuur daalt voortdurend. Dit is geen weer om een hond door te jagen of ergens in een bos een camping op te zoeken; hotels zijn te duur voor ons vijven. Een compromis is gauw gevonden in een 'campinghotel' (dit is Amerika): een K.O.A. of de 'Kampings Of America' zijn de Hiltonversie onder de campings. In Cortez vinden we er eentje: een blokhut voor vijf met verwarming, wifi, elektrisch licht en spic-en-span sanitaire installaties met discrete etnisch Indiaanse muziek uit de luidsprekers! We ontladen de auto en rollen de slaapzakken uit op de sapelbedden. We kijken nu al uit naar een warme en knusse nacht op een matras.
De auto klimt geleidelijk omhoog over een bochtige weg naar de top van het plateau waar in ontoegankelijke kliffen zich de Indiaanse nederzettingen van Mesa Verda bevinden. In het onthaalcentrum bekijken we een informatieve film over het ontstaan, het leven en het verdwijnen van de Indianen in Mesa Verde. (De allereerste pueblo's ontstonden hier). Een indrukwekkend voorbeeld van dergelijke nederzetting ligt vlak in de buurt: onder een spelonk staan zandkleurige constructies uit de tiende eeuw in leem en steen in een staat alsof de bewoners pas zijn vertroken. Droogte verplichtte de Indianen hun woongebied in Mesa Verde te verlaten en gedurende zeshonderd jaar wist niemand meer van het bestaan van deze plaats af totdat ruim honderd jaar geleden een Zweedse rancher voorbij kwam, op zoek naar zijn verloren schaap.
Het weer klaart op en de wolken verdwijnen snel. We rijden een lus naar de verschillende locaties waar op de meest onherbergzame plaatsen in overhangende grotten de gele dorpjes tegen de wanden gekleefd lijken.
Een bezoek aan de grootste dorpen is enkel met een begeleide tour mogelijk. We keren morgen terug als het minder koud en nat is.
We dalen opnieuw naar de vlakte. WallMart levert ingredienten voor avondeten en een halve gallon witte wijn. De zon schijnt opnieuw, het ziet er goed uit voor de komende dagen.