zondag 11 mei 2008

11.05.2008: dag 301: Zion N.P. - Bryce canyon






Er steekt een felle wind op in de loop van de nacht, het is opnieuw onverwacht koud geworden en we kruipen weer wat dieper in de slaapzakken. De ochtend is helder en fris.
‘You have a wireless internet connection here?’
‘Yea there is, log in ‘YouGetWhatYouPayFor’, no code necessary’.
‘It’s free?’
‘Yep!’
‘Thank You!’

‘No connection, maybe you need to reset the system?’
‘No, I don’t.’
‘Still I can’t connect.’
‘It’s a privilege to get online here sir, it ain’t a right!’
‘So?’
‘Well, in this case you get what you pay for … nothing!’
Een korte rit voor vandaag; honderdvijftig kilometer naar het volgende natuurverschijnsel van de southwest: Bryce canyon. De hoogvlakten van Utah zijn omstreeks deze tijd nog koud, op de heuvels ligt er nog sneeuw. Er is weinig verkeer, de maximumsnelheid wordt door alle bestuurders nauwlettend gerespecteerd. Aan de ingang van de kleine dorpjes staat vaak een patrouillewagen van de sheriff langs de weg die de snelheid van het binnenkomend verkeer in zijn territorium in het oog houdt.
Er is voldoende kampeerruimte in Bryce beschikbaar: een mooi plekje onder de dennen en zoals steeds in de VS zijn campings piekfijn onderhouden met propere toiletten en basisvoorziengen op de standplaats. Er schijnt overdag een warm zonnetje maar het in enkel stralingswarmte; de wind blaast schraal. Op het klimatogram dat aan de ingang ophangt lezen we dat de temperatuur ’s nachts tot beneden het vriespunt daalt. Verdorie, hierop hebben we niet gerekend; we moeten dus opnieuw met alle beschikbare warme kleren aan in de slaapzakken.
De lokale 'store' verkoopt de klassieke kampeerproducten. Zelfs met de goedkope dollar zijn Amerikaanse supermarkten duurder dan thuis en de kwaliteit is niet altijd even groot. Benzine, vlees en campings zijn dan weer goedkoper en voor ons zijn dat net belangrijke uitgaveposten.
Onze buur keuvelt wat met zijn broer. Er komt echter geen respons: zijn reisgenoot zit in een potje; hij licht ons in dat hij geen zonderling is en op weg is - dwars door de VS naar de Pacific waar hij de asse in de oceaan gaat strooien.
De jongens sprokkelen wat hout en dennenappels voor het kampvuurtje vanavond.
De gloeiende asse houdt ons nog even buiten maar al vlug zoeken we beschutting in de tent.
Een paar laatkomers zoeken in het donker nog een plekje maar al gauw is het overal stil in de tenten.

Geen opmerkingen: