22.05.2008: dag 311: Grand Canyon - Casa Grande

De gevreesde grote koude blijft uit; we waren nochtans voorbereid. Het heeft net niet gevroren maar 's ochtends vallen de eerste sneeuwvlokjes. We pakken onze spullen in en verlaten de canyon op weg naar zonniger oorden verder zuidwaarts in Arizona. De lucht wordt steeds donkerder en stilaan valt er natte sneeuw en hagelt het. Donkere wolken dompelen de omgeving in een miezerig sombere sfeer. De omgeving lijkt een beetje op de Hoge Venen tijdens een natte novemberdag.
We hopen op beterschap als we straks het immer zonnige Phoenix bereiken. Niks van, het weer wordt nog slechter, het blijft koud, de sneeuw gaat over in regen die met bakken uit de hemel valt.
De ganse weg via Flagstaff tot Phoenix blijft het gieten. Het droge landschap kan de neerslag niet opnemen en staat voor een groot deel onder een laagje water. Goed weer natuurlijk voor de talrijke cactussen die hier voorkomen, maar moet dat zo nodig vandaag gebeuren ...
In Phoenix gaat het verkeer stapvoets en we doen er meer dan een uur vooraleer we de ringweg rond de stad kunnen verlaten.
Nieuwe regenbuien belemmeren het zicht op de snelweg. We geraken vandaag niet meer tot onze bestemming in het Saguaro National Park in de buurt van Tucson.
We houden het voor bekeken vandaag; kamperen is uit den boze vannacht. We zoeken een motel op langs de snelweg. 'Motel6' heeft kamers vrij voor een heel schappelijke prijs. Een anomiem logement voor toevallige passanten en truckers. Bedden, tv, de bijbel op het nachttafeltje, een badkamer met warm water en - heel belangrijk - verwarming! Bonus: 'Free coffee in the morning'. Evidente dingen die we uitermate waarderen na drie weken in een tentje.
De kinderen zijn in de wolken: logeren in een onvervalst Amerikaans motel langs een snelweg; twee verdiepingen met ijzeren traliewerk en rijen uniforme kamers met auto's ervoor geparkeerd, rode neonknipperlichten 'Vacancy'. We rekenen erop dat - net zoals in de film - straks een bloedige afrekening gebeurt naast onze kamer waarna de huurmoordenaar in een anonieme wagen met slippende banden, de vuilnisbak en enkele auto's rammend (niet de onze natuurlijk) de parking richting Tucson verlaat...
We houden het klassiek Amerikaans: met de auto rijden we tot de overzijde van de vierbaansweg (het regent nog steeds hard) naar 't kilverlichte 24-hours-fastfoodrestaurant van het benzinestation voor een sandwichcombo met curly fries en coke. Het onderwerp van gesprek bij de restaurantgangers is het ongewoon slechte weer van de laatste dagen. Op tv staat het 'Weatherchannel' op; het hele Zuiden van de VS kreunt onder slecht, nat en koud weer met beelden van huizen met weggeblazen daken, omgevallen treinstellen en vrachtwagens door de eerste tornado's van het jaar.
We moeten een zekere achterstand tv-kijken inhalen; vanavond speelt 'The devil wears Prada'.