10.05.2008: dag 300: Zion National Park

Een warme zon schijnt al vroeg op het dak van de tent. Als we ons hoofd boven het zeil uitsteken zitten onze Amerikaanse buren al in stijl, drankje in de hand op hun terras, de hond ligt aan de lijn, hij heeft z’n eigen hok! De gele jeep staat klaar voor het uitstapje later op de dag.
Onze kleren, handdoeken en lakens moeten dringend gewassen worden, alles stinkt; de wasautomaten werken met jetons.
In de supermarkt aan de ingang van het park doen we inkopen voor de pick-nick onderweg. De shuttle levert ons af aan het begin van de wandeltocht naar ‘Weeping Rocks’ en ‘Hidden Canyon”. Uit de zandstenen wanden sijpelt water dat jaren gevangen zat in het gesteente. De tocht naar de verborgen canyon is een smal paadje dat geleidelijk klimt naar een nauwe doorgang, een paar honderd meter hoger. De uitzichten op de rode muren in de omgeving zijn – zoals dat in de USA hoort – grandioos en groots. Het is weekenddruk: happy families met jonge kinderen, de kleuters in rugzitjes trekken in de warme zon naar boven. Sommige paden zijn rolstoeltoegankelijk!
Net op tijd beneden, de watervoorraad is op; in de fonteintjes vullen we de flessen. Een halte verder naar beneden stappen we weer uit en volgen een ander pad langs de wand van de wanden naar een paar koele waterpoelen. Op cactussen staan tere lilakleurige bloemen, ze bloeien maar een paar dagen. Na een uurtje zijn we terug aan de volgende shuttlestop. We laten ons naar beneden rijden; Ruben en Sander hebben nog tijd voor een plonsbeurt in het zwembad van de camping.