donderdag 8 mei 2008

08.05.2008: dag 298: Las Vegas







Circus Circus, Luxor, MGM, New York, Bellagio ... Het ziet er allemaal fantastisch uit, vooral oudere mensen flaneren en gokken op de honderden slotmachines, er wordt gepokerd, er wordt nu en dan eens gewonnen (handengeklap en gejuich aan een rad van fortuin) maar er wordt nog veel meer verloren. Sander en Ruben verspelen hun eerste dollar aan de fruitautomaat: winst voor de bank honderd procent ...
De bouwwerken zien er ongelooflijk mooi uit maar het is vooral schijn en namaak: de sfinx is van hol kunststof, de natuurgetrouwe obelisk en de gevels van New York zijn van plastiek.
Waar elders in de wereld kun je pizza eten op een plastic terrasje in plastic italiaans straatje binnenin een casino tussen plastic muren en het nog gezellig vinden ook?
Na middernacht is het genoeg geweest; we keren morgenavond terug: er is nog zoveel te zien.
De straat naar ons hostel is verlaten; de casino’s zijn nog open maar er is niet zoveel volk.
De nachtportier laat ons binnen. De airconditioning heeft de kamer afgekoeld en iedereen kruipt onder de koele lakens.
Ontbijt wordt door het hostel verstrekt: straffe koffie, hotcakes met maplesirup en te verbruiken voor de klok van tien uur.
Overdag is de Strip levenloos: Las Vegas leeft 's nachts; overdag blijven we in het hostel; er zijn genoeg faciliteiten om iedereen bezig te houden: biljart, tv-kamer, salon, zwembad en jacuzzi. De keuken is open voor gebruik door de gasten. We leggen s middags een paar pond biefstuk in de pan.
Als de avond valt komt de stad weer tot leven en komen de mensen tevoorschijn als konijnen uit hun holen de airconditionde hotel- en motelkamers, de zakken gevuld met verse dollarbriefjes, de gebruikerslimiet van de kredietkaart verhoogd. Met hernieuwde moed en ijdele hoop wordt getracht om deze nacht de bank te breken. Croupiers zitten klaar om het inzetten in ontvangst te nemen. De verliezers kunnen eventueel terecht in speciale kredietbanken om een goklening aan te gaan.
De 'Drive-thru Weddingchapels' voltrekken huwelijken aan de lopende band en met het gemak alsof je een hamburger koopt. Je rijdt als vrijgezel met je lief in de auto je naar binnen en komt getrouwd met je vrouw buiten gereden; uitstappen hoeft niet. Als we de straat naar het centrum volgen wordt voor onze neus gedeald; een morsige kerel duwt een opgevouwen bankbiljet in de vuist van een zwarte en ontvangt een zakje met wit poeder; de transactie neemt een seconde in beslag. Honderd meter verder patrouilleert politie.

Geen opmerkingen: