maandag 19 mei 2008

19.05.2008: dag 309: Canyon de Chelly - Monument Valley












We vervolgen onze weg door Navajo territorirum en rijden naar de grens tussen Arizona en Utah naar de rode kathedralen van National Monument Valley.
Naarmate we verder zuidwaarts rijden stijgt de temperatuur iedere dag met een paar graden; de buitenthermometer wijst dertig graden in de voormiddag, in de auto is het lekker koel; de aircon zoemt op maximum.
Een kampplaats met douches is de eerste prioriteit en deze vinden we meteen en het zwembad is een extra bonus. Gebrek aan wijn of bier blijft ons echter zorgen baren: geen vuurwater toegestaan in Indianengebied; de eerste drankwinkel ligt honderd mijl verwijderd in beide richtingen!
De enige manier om Monument Valley te ontdekken is per auto; via een stoffige en hobbelige piste van een twintigtal kilometer is het toegestaan een voorgeschreven lus door het gebied te rijden. Andere wegen zijn verboden en alleen toegankelijk met een dure georganiseerde tour. We zijn al tevreden met de eerste optie. We betalen de inkom van vijf dollar per persoon en volgen de auto’s naar de vallei. Het is een prachtige monumentale omgeving; de zon staat laag en de stenen wanden en torens kleuren intens rood en bruin. Geen wonder dat de regisseurs van Hollywood de eerste filmcowboys en indianen in deze prachtige zandbak lieten spelen.
John Fords' huifkarren op de vlucht in 'Stagecoach', John Wayne in 'Rio Grande', Peter Fonda marijuana rokend op zijn bike in 'Easy Rider", oorlogszuchtige Indianen in 'Back to the Future', Toms Hanks lopend in 'Forrest Gump', de Roadrunner-cartoons ... Allemaal zitten deze beelden in ons collectief geheugen en werden onsterfelijk dankzij dit ultieme westernlandschap, het archetype van het wilde westen met zijn rode pilaren van zandstenen rotsen die majestueus toornen in de eenzaamheid van de woestijn.
’s Avonds toont men in de lodge de film ‘She wore a yellow ribbon’ uit 1949 met John Wayne in de hoofdrol en helemaal opgenomen in Monument Valley. Op een groot scherm zien we de klassieke westerntaferelen met de stereotiepe‘goede’ blanken en ‘slechte’ indianen op de lokaties waar we afgelopen namiddag rondreden. Fantastisch!
In de tent is het ’s nachts eindelijk aangenaam warm.

Geen opmerkingen: