26.05.2008: dag 315: Grand Canyon

Een heldere nacht en sterren aan de hemel betekent het vriespunt aan de rand van de Grand Canyon. Het wordt al licht om half vijf. ’s Ochtends lopen een paar herten en een eland in de stille omgeving van de tenten knabbelend aan jonge twijgen en de eerste lenteblaadjes. Sander heeft het vuur aangemaakt, de waterketel fluit; koffie is klaar. Raven krijsen in de dennenbomen geduldig wachtend op etensresten. Kleinere vogeltjes hebben minder schroom en vliegen op de tafel voor hun ontbijt. Een vos loopt schichtig kijkend weg tussen het kreupelhout. Als andere kampeerders zijn vertrokken zoeken de jongens in de verlaten houtvuren naar ongebruikt of verkoold hout; zo hebben we al een mooie voorraad bijeengesprokkeld die ons in de komende dagen ’s morgens en ’s avonds warm houdt.
Kristien hangt affiches uit van onze uitverkoop; in de wasserette heeft men wel belangstelling om wat dingen over te nemen als we onze spullen niet kwijt raken. Zij lenen onbemiddelde kampeerders wat bijkomend materiaal; wij lenen de enige resterende slaapzak en deken voor de volgende twee nachten ...
Een ranger op controle maant ons aan om het wasgoed van de lijn te nemen: nieuwsgierige herten zouden kunnen stikken bij het proeven van de sokken of onderbroeken én het is verboden om dood hout te sprokkelen. Het bijeengespaarde hoopje dorre dennentakjes moeten we terug in het bos verspreiden. Houtvuurtjes mogen maar enkel met gekocht hout uit de supermarkt: zeven dollar voor enkele blokjes brandhout van omgekapte LEVENDE dennen uit de Rocky Mountains!
Ruben wordt vandaag zestien en dat wordt deze voormiddag gevierd met surfen op het net in de bibliotheek van het ontvangstcentrum en namiddag wordt hem een tweede afdaling in de canyon aangeboden. Het eerste cadeau heeft meer succes dan het laatste ...
‘Grand View’ was in het begin van de vorige eeuw de naam van een hotel voor gefortuneerde canyonbezoekers; het hotel is verdwenen maar de naam van het steile pad, een paar honderd meter naar beneden is gebleven. De panorama’s zijn in de late namiddag magnifiek en de kleuren van de canyon wisselen door het spel van overtrekkende wolken en zonlicht.