29.05.2008: dag 318: Las Vegas - Los Angeles

Ook de mededeling op het prikbord in de keuken van het hostel levert geen interesse op; we ondernemen een laatste poging om onze kampeeruitrusting te verkopen: een pandjeshuis; er zijn er een paar in de buurt van de casino’s waar wanhopige gokkers hun laatste waardevolle bezittingen in pand kunnen geven vooraleer ze grenzeloze rijkdom gaan vergaren aan de automaten.
Slaapzakken en tenten zijn niet in trek; gsm’s, juwelen, computerspullen of horloges daarentegen wel, maar hiervan hebben we geen overschot. De man verwijst ons naar het Leger Des Heils waar men wel om ons materiaal verlegen zit. We vinden het gebouw niet en belanden aan een benzinepomp waar de kassier ons een paar containers toont waar armen en daklozen regelmatig bruikbare spullen komen vissen. Een tent verpatsen we aan een schooier op de bromfiets voor twee dollar en de rest van de zakken met inhoud deponeren we langs de groene bakken. Degene die hier straks langskomt wint zonder te betalen ... De fleece-slaapzakken houden we nog even; het wordt nog koud in Peru. Hoog tijd om verder te rijden; het is nog een lange weg naar Los Angeles waar we in de luchthaven de auto vóór acht uur vanavond moeten inleveren.
Een eenzame rit door de hete Mojavewoestijn volgt; de torengebouwen van LA worden zichtbaar als we tenslotte de Santa Monicabergen oversteken en afdalen naar de grootstad. De achtbaanse autoweg is druk en verkeer schuift traag LA binnen. Op een heuvel staan de wereldbekende witte letters ‘Hollywood’. We volgen de ‘Hollywoodboulevard’ met op de heuvels witte villa’s, de beveiligde buurten van de superrijken.
We hebben geen tijd meer om dit deel van de stad te bekijken; de auto moet afgeleverd worden en de luchthaven is nog ver. Onze immer betrouwbaar gebleken Ford wordt door Avis even gecontroleerd en in ontvangst genomen. De enorme parking van het verhuurbedrijf rijdt vol met klanten die hun voertuig komen inleveren. Iedere minuut scheert een passagiersvliegtuig brullend over onze hoofden; de landingsbaan ligt vlakbij. Met de Avisbus worden we naar de vertrekhal gereden waar de luchtvaartmaatschappij ‘Taca’ haar incheckbalies heeft. Hier staan we dan met de rugzakken een beetje verloren te wezen zonder eigen auto. Ons Amerikaans avontuur komt hier abrupt tot een einde.
Er rest ons nog een viertal uren door te brengen in de luchthaven. De eerste vlucht van de twee vluchten naar San Salvador in El Salvador vertrekt pas vannacht op twee uur. Burger King heeft draadloos internet en deze faciliteit helpt ons een stuk de nacht door te brengen.