12.05.2008: dag 302: Bryce canyon

Koud vannacht, gelukkig vangen de tenten het eerste zonnewarmte en een vuurtje maakt het wat draaglijk buiten. Havermoutpap en hete koffie vullen hongerige magen.
Ik lees in de krant dat wij een spoor van vernieling achterlaten op de plaatsen waar we recent verbleven: een cycloon in Myanmar en nu een aardbeving in Chendgdu in China en bommen in Jaipur India. De Amerikanen zijn gewaarschuwd ...
Kristien maakt de knapzak; we trekken de ganse dag door Bryce canyon. De rand biedt een uitzicht over een rood amphitheater: een onvergelijkbaar natuurlijk monument dat door miljoenen jaren van erosie door hitte, koude, wind, regen en smeltende sneeuw is geschapen.
Verschillende goed onderhouden paden voeren via smalle ravijnen naar de bodem van de canyon langs natuurlijke schoorstenen, pilaren in bizarre vormen en kleurschakeringen. Knoestige dennen proberen te overleven in een hard klimaat. IJs en sneeuw ligt nog in enkele koude hoeken. Dit is een ongeevenaard landschap en iedere bocht in het pad biedt een ander zicht in een gebied waar trollen of elfen thuishoren.
We lopen een paar kilometer in de verkeerde richting vooraleer we eindelijk op het 'Pekaboo-trail' geraken, een goed gekozen nam voor een haast onvindbaar pad dat een lus maakt door een onvergelijkbaar stenen sprookjesbos van torens, kastelen en forten met doorkijkjes, poorten en ramen.
In de late namiddag betrekt de lucht en vallen wat druppels, het wordt ineens kouder als de zon het laat afweten. Als we terug naar boven klimmen sneeuwt het lichtjes, het is bar en de wind is ijskoud. Dit ziet er niet goed uit voor vannacht!
We doen vlug enkele boodschappen voor vanavond; de buitentemperatuur is nu al beneden het vriespunt. In een sneeuwbui scheppen we snel gekookte patatten, kotelet en sla naar binnen. Zelfs het kampvuurtje kan ons niet meer buiten de tent houden en al vlug kruipen we binnen; Jasmien en Ruben besluiten de nacht door te brengen in de auto; alle bagage wordt snel in de tweede tent gedumpt en het koffer wordt als slaapkamer ingericht. Het is een magere troost dat andere campinggasten eveneens zitten koukleumen, maar die lijken beter op dit weer voorbereid in hun warme jekkers. Sander, Kristien en ik bezetten al vroeg de tent, dicht bij elkaar, lekker warm.
De charme van kamperen in de vrije natuur ontgaat mij vandaag helemaal; het vriest en de condensatie zet zich op het tentzeil vast als ijsschilfers. Dit wordt bibberen geblazen in Brrrrryce canyon ...