26.04.2008: dag 285: Datong: Yungang Caves

Even buiten het grauwe Datong en vlak bij China's grootste steenkoolmijn ligt een archeologische schat verborgen. In een rotswand liggen een aantal grotten waarin duizendvijfhonderd jaar geleden tijdens de Wei-dynastie (ja, wij kennen onze geschiedenis) honderden boeddhabeelden werden gehouwen.

Bij de ingang worden we aangesproken door een Chinese jonge man die ons - in perfect Engels - uitleg verzoekt "waarom Europese landen zich ongeoorloofd mengen in Chinese aangelegenheden zoals de toestand in Tibet bijvoorbeeld en wat we van de Chinese bevolking vinden; ja en nu graag wat uitleg!"
Ho, dat komt onverwacht! Wie is die man? ...
Mensenrechten? Ai, te gevaarlijk ...
Vrije meningsuiting dan? Hmm, nogal gevoelig ...
Persvrijheid misschien? Oei, onbespreekbaar ...
Rechten van minderheden? Neen, iedereen heeft al dezelfde rechten in China ...
... Ons systeem is een rechtsstaat, de gekozen overheid beschermt haar burgers en minderheden en sluit iemand met een afwijkende mening niet op, iedereen kan ongezouten kritiek uiten op zijn overheid en na vier jaar kunnen wij onze gezagsdragers, indien nodig, de woestijn insturen en andere kiezen. Vakbonden beschermen belangen van hun leden die bijvoorbeeld nooit of te nimmer in gindse smerige en levensgevaarlijke steenkoolmijn zouden mogen werken of wonen op strothopen en deze krotten die jullie huizen noemen en als een volwassen natie jullie mogen best wat kritiek aanhoren tenzij jullie leider Kabila heet en ... ach, whatever, laat maar ...
"Sorry, we are peaceloving tourists, and now we're going to visit the caves. Thank You. Goodbye!"

Terug bij de les van vandaag: een monnik nam de leiding, en binnen een paar tientallen jaren verschenen in een rotswand, over een afstand van een kilometer nissen en holen, een paar duizend boeddhabeelden. De grootste meten zeventien meter en de kleinsten nauwelijks tien centimeter. De afmetingen ogen net zo imposant als Egyptische beelden van farao's in Luxor of Abu Simbel. Een laagje zwart kolenstof bedekt de schouders van de figuren. Sinds kort moeten vrachtwagens met kolen nu een andere route volgen naar de elektriciteitscentrale.
Volgens onze LP zou er in de omgeving van de grotten een stuk van de Grote Muur moeten staan. Chinezen kijken verbaasd op als we informeren waar we hiervoor heen moeten. Na wat zoeken geven wij het ook maar op. Waarschijnlijk zijn alle stenen gebruikt voor de bouw van huizen.
We keren terug met de stadsbus naar Datong. Ruben en Sander bezoeken de kapper en dat was hoog tijd!
Kristien tikt in het station vijf kaartjes op de kop voor de trein van morgenvroeg naar Beijing, meteen de laatste etappe in China en Azie.