19.04.2008: dag 278: Chengdu - Xi'an

China Daily:
'Foreigners criticize Western misconception': een reeks artikels waarin vooraanstaande westerse vertegenwoordigers het beleid van China in Tibet steunen, o.a. door Jean-Pierre Desimpelaere (Vlaming?, Europe-China President)
'German foundation behind anti-China protest' - 'Bogey behind resolution European Parliament' - 'CNN told to apologize for slander'; artikels die CNN beschuldigt het Chinese volk te beledigen, te kleineren en de staat te willen ondermijnen.
Protesten in Europa of Amerika tegen de Spelen worden gecounterd met berichten over optochten in o.a. Madrid en Seattle die de Spelen steunen.
Negatieve uitspraken van Europese politici worden weerlegd met steunbetuigingen van andere politici uit Zwitserland, Guinea, Zuid-Afrika, Rusland, Kazakstan, Oman enz ...
Gewone Tibetanen getuigen dat hun leven in het moderne Tibet beter is dan ten tijde van het feodale en achterlijke regime van de Dalai Lama. Lezersbrieven en petities steunen het moederland. China somt de verwezenlijkingen op die de afgelopen vijftig jaar in Tibet zijn totstandgekomen en verwijt de westerse pers eenzijdige berichtgeving, onwetendheid, arrogantie en misleiding van de eigen publieke opinie.
Kortom, China voelt zich hoofdzakelijk beledigd door westerse politici en de persmensen die 'Information terrorists' genoemd worden. Tussen de regels lees je duidelijk dat ieder land dat de Spelen wil boycotten ten gepaste tijde de rekening gepresenteerd krijgt. Het westen kan bij de Chinezen op geen begrip rekenen, de Chinezen zijn een trots volk en trouw aan de partijlijn, ze lezen veel maar uitsluitend Chinese kranten en hebben absoluut geen boodschap aan de westerse zienswijze of begrippen als 'democratie' en 'mensenrechten'. Pris Filip kan alvast zijn koffers klaarhouden voor een lange reeks nieuwe goodwillreizen ...
We checken uit en verlaten het gezellige 'MixHostel' en met het minibusje worden we terug naar de supermoderne luchthaven van Chengdu gereden. De vlucht met 'Sichuan Airlines' is gepland om drie uur; we hebben nog tijd om even bij KFC een snelle kipburger te eten. Luchthavens in China hanteren zeer democratische prijzen en zijn niet duurder dan winkels of restaurants in de stad.
Met wat vertraging stijgt de nieuwe Airbus op voor een korte vlucht van een uur naar Xi'an, de stad van o.a. het terracottaleger. De snack van vandaag is een zakje met twee stukjes corned beef erin en een flesje water. We landen in Xi'an na een rustige vlucht. De lucht is grijs, het motregent en het is kil; het lijkt België wel in november. We staan weer snel op straat met onze bagage. Voor een democratische prijs kopen we een ticketje voor een rit met de luchthavenbus naar het centrum van de stad. Opnieuw verbaast China: alles is recent; de autosnelweg met viaducten van driehoog en de stad waar vele gebouwen gloednieuw zijn, elegant en eigentijds. China heeft het gepresteerd om zich - op eigen krachten - in een paar decennia om te vormen van een achterlijk communistisch land tot een bijzonder vooruitstrevende kolos waar de bevolking een levensstandaard geniet waar vele andere landen enkel kunnen van dromen. Vrijheid is een relatief begrip; je mag inderdaad geen kritiek uiten op het regime maar voor de rest geniet de modale Chinees van een leven met alle geneugten van een economisch liberaal systeem. Het land heeft ons economisch systeem overgenomen, zelfs de westerse muziek. Op politiek vlak staan de meeste Chinezen pal achter hun leiders en de strakke hand die dit reusachtige land bijeen houdt. Kapitalisme is geen vies woord meer in China. Er heerst vrede, er is geen honger, winkelrekken zijn gevuld met alle mogelijke consumptiegoederen, godsdienstvrijheid is gewaarborgd, ook in Tibet - hier leggen de Chinese kranten vooral de nadruk - er is volop werkgelegenheid. Je voelt het bij vele mensen: wij, westerlingen zijn niet altijd graag gezien, we worden als pedante bemoeials gezien. Jonge Chinezen zijn minder gereserveerd en vaak heel lief of behulpzaam en doen hun best om in het Engels behulpzaam te zijn.
Ons hotel is ergens in de 'Prince Tower'. De security neemt ons nauwkeurig op als we de marmeren hal binnenstappen en in de lift naar het negende nemen. 'Backpax' is nog maar enkele weken open en de staf slooft zich uit om het ons naar de zin te maken. Een Arabische aankleding en decoraties, een knus slaapzaaltje voor zes, op de vloer vast tapijt, indirect licht, gratis computers met internet, warm water in de douche en een proper bed voor anderhalve euro per persoon. Waar vind je nog zoveel kwaliteit voor zo weinig geld?
De drukke winkelstraat komt uit op de rotonde met in het midden de fantatische 'Bell Tower'. Ondergrondse passages verbinden de verschillende wegen van het kruispunt. McDonalds, PizzaHut en KFC rivaliseren met elkaar via enorme neonreclames.
In het noedelrestaurantje leren we dat je het kommetje met thee, ook als het op soep lijkt, niet bij de noedels mag mengen! De serveerster met het strakke gezicht wijst ons op deze onvolkomenheid in de kennis van onze Chinese tafelgewoonten ... Wat een schande waarbij wij het beeld - dat westerlingen barbaren zijn - eens te meer bevestigen ...