03.04.2008: dag 262: Hongkong

Wat opvalt in Hongkong is het bijzonder hoge veiligheidsgevoel dat je ondervindt zowel overdag als 's avonds. De bevolking heeft een hoge levensstandaard en jong en oud is gedisciplineerd. De metropolis is sterk gereglementeerd. Overal hangen borden die de burgers op haar verantwoordelijkheden wijzen: roken is verboden op openbare plaatsen, zelfs op pleinen, speeltuinen en parken is roken taboe op straffe van hoge geldboetes die meteen geincasseerd worden door zichtbaar aanwezige politie en veiligheidsdiensten, een peuk of papiertje op de grond kan je tweehonderd euro kosten. Als voetganger heb je nauwelijks last van het autoverkeer: voetpaden zijn breed, glad en van de weg gescheiden, autorijden wordt ontmoedigd door een perfect georganiseerd openbaar vervoer dat je naar de verste uithoeken van de stad brengt. Je wacht nooit langer dan enkele minuten op een metrostel, bus, tram of ferry. Blauwe uniformen zijn duidelijk aanwezig in het straatbeeld. Voetgangers beschikken over een eigen voetpadennetwerk: de autowegen worden overbrugd door luxueuze kraakheldere wandelpassages van glas en marmer of roltrappen die de shoppingcentra en kantoorgebouwen met elkaar verbinden. Er wordt constant geborsteld, geveegd en gepoetst; openbare ruimten en doorgangen blinken, op stoepen waar dagelijks honderdduizenden mensen passeren ligt geen papiertje op de grond. Duidelijke en eenvormige richtingwijzers in het Engels zorgen ervoor dat je als vreemdeling overal de weg vindt.
We nemen de 'Star Ferry', schuiten die al bijna honderd jaar de verbinding tussen Kowloon en Hongkong Island verzekeren. We stappen uit aan het Hongkong Convention Centre, een gigantisch complex van glas en staal. Een monument van een gouden bloem symboliseert de overgang van Hongkong in Chinese handen.
We maken een tweede wandeling in het stenen bos naar het oude Hongkong, de plaats waar de Engelsen voor het eerst de Union Jack neerplantten, de eerste straat van de stad die nu een exclusieve antiekbuurt is, in de boeddistische tempel offeren zakenmensen wierookstokjes. Voor het tafeltje van een oude waarzegger wachten enkele modieuze jonge carrierevrouwen hun beurt af om te vernemen wat er voor hen in de sterren staat geschreven. De grens tussen oude tradities en de hypermoderne wereld is heel dun.
Laten we nog een wereldrecord bekijken: de langste roltrap ter wereld verbindt de hoger gelegen delen van Hongkong Island.
Honderd jaar oude tramstellen verzorgen het vervoer op de hoofdstaat, omgerekend vijftien eurocent te betalen bij het uitstappen; iedere passagier deponeert de muntjes in het bakje, niemand haalt het in zijn hoofd om zwart te rijden.
Hongkong is ook het mekka van elektronica: computers, fotomateriaal en gsm's zijn stukken goedkoper dan bij ons. Een laptop kost minder dan de helft. We zullen onze centen eens tellen en overwegen morgen misschien een aankoop. Sander heeft zijn collectie games aangevuld.
Vanavond paraderen we nog eens op de Avenue of Stars en ondergaan nog eens het klank- en lichtspel van honderdduizenden lichtjes. De skyline aan de overzijde swingt dat het een lieve lust is. Hongkong is onwezenlijk fantastisch!