24.04.2008: dag 283: Ping'Yao

Zes kilometer buiten Ping'Yao ligt een Taoistische tempel. Deze religie zijn we nog niet tegengekomen en dus huren we deze namiddag een fiets en rijden naar de Shuanglin Temple. Een briefje met de Chinese tekst houdt ons op de juiste weg. Jasmien en Ruben op de tandem. We trappen met het hoofd gebogen pal tegen een frisse en strakke wind die bruin stof meevoert van de Mongoolse steppen. Rijen populieren breken een beetje de kracht van de wind. Er is nauwelijks verkeer op de brede weg. De uitlaten van aftandse tractoren en rammelende vrachtwagens produceren zwarte roetwolken. Langs de weg plant een groep vrouwen jonge boompjes; ze staan in vettige modder. Het water in de beek langs de weg is zwartblauw en stinkt naar riool. Uit de schoorstenen van kleine fabriekjes ontsnappen grijze rookpluimen. Het landschap oogt triest en dor. De velden zijn nog onbewerkt na de lange winter. Irrigatiebeekjes tussen de akkers kleuren groen en zijn eveneens vervuild. De boeren in hun vaalblauwe Mao-uniformen en met de klak op het hoofd kunnen het troosteloze land ook niet opfleuren. Enkel bloeiende appelboompjes in de plantages zorgen voor wat vrolijkheid in deze desolate streek.
De tempel ligt een stukje landinwaarts en we fietsen nu in de 'boerenbuiten'. Het enige eenvoudige restaurantje serveert boerenkost: kool, bonen en noedels: honger is in dit geval de beste saus ... De fietswachter levert een ontvangstbewijsje af en bewaakt onze fietsen op de parking voor de dertiende eeuwse tempel.
De esssentie van het Taoisme ontgaat ons: "The Tao that can be expressed is not the real Tao. It is the way of the universe, the driving power in nature, the order behind all life and the spirit that cannot be exhausted ..." Het is echter een heel mooie bouwwerk met tweeduizend unieke beeldjes in geverfde terracotta. Chinese tourgroepen laten deze attractie links liggen en bijgevolg is het er rustig en sereen, enkel een groepje schoolkinderen neemt notities. Een kwade stem uit een onzichtbare luidspreker schrikt ons op als we een tweede foto willen schieten: "NO PHOTO'S!" Big Brother waakt ...
Met de wind in de rug gaat het lekker snel terug naar Ping'Yao. We maken nog een ritje rond de stadsmuren en leveren onze velo terug in.
We keren terug naar onze binnenplaats; de rode lantaarns lichten in de duisternis.