16.04.2008: dag 275: Chengdu

Het plan om vandaag naar 's werelds grootste boeddha te gaan valt in het water. Ruben is verkouden, hij sukkelde al een paar dagen met wat oor- en keelpijn. Deze morgen is de situatie verergerd: hij voelt zich nu ellendig en reizen zit er niet in; de geplande uitstap naar Leshan verplaatsen we naar morgen. We beperken ons dan maar tot een stadsbezoek aan Chengdu.
Chengdu is de hoofdstad van de provincie Sichuan, vijf miljoen Chinezen wonen in een moderne stad. Het postcommunistische erfgoed verdwijnt en wordt vervangen door elegante hoogbouw, drukke winkelstraten, restaurants en supermarkten. Een binnen- en twee buitenringen omgorden de stad. Zware transporten mogen enkel de buitenringen gebruiken. De banen in de binnenstad zijn breed met enorme kruispunten. Een strook is voorzien voor de uitsluitend geluidloze elektrische motoren en fietsers; zij komen niet in contact met de vierwielers. De verkeersstroom verloopt bijzonder vlot. Voetgangers beschikken over metersbrede voetpaden. Overal liggen speciale tegels voor slechtzienden. Bussen en taxi's zijn overal beschikbaar. Dat ze in Genk maar eens komen kijken ...
Gigantische ondergrondse werken breiden het bestaande metronetwerk verder uit. Politie en verkeersagenten zijn alomtegenwoordig en regelen het verkeer. De maximumsnelheid in de stad in veertig kilometer en er is geen voertuig dat zich hier niet aan houdt. Er heerst een opmerkelijke discipline van zowel gemotoriseerd verkeer als de talrijke fietsers en voetgangers.
Alle Europese automerken zijn vertegenwoordigd in het wagenpark: VW, Audi, Fiat, Citroen, Ford ... allemaal gebouwd in Chinese fabrieken en voor een fractie van de kosten in Europa. Dat ze in de automobielsector bij ons maar eens heel goed nadenken vooraleer te staken; er zijn hier meer dan genoeg werkwilligen die voor veel minder loon veel harder willen werken ...
We wandelen naar het grote centrale plein van Chengdu. Hier voel je nog steeds de sfeer van het communistische systeem: een enorme ruimte met het Museum van de Wetenschap, een protserig bouwwerk. Het granieten standbeeld van de grote leider Mao, omringd met bloemen, wuift welwillend de menigte op het plein toe. Kitscherige fonteinen en glitterige lantaarns omkaderen het sfeerloze oord. Mensen wandelen en zitten op bankjes. Honden niet toegelaten. Fotografen maken polaroidfoto's van mensen met Mao als achtergrond. Ze hebben niet veel succes. Streng ogende veiligheidsmeisjes en jongens in blauwe uniformen patrouilleren en controleren of de menigte zich behoorlijk gedraagt of niet uit de toon valt. Uit enorme luidsprekers zijn de heroische liederen en klassieke muziek overal te horen. In het centrum van het smetteloze plein bevindt zich het knooppunt van de metro. Torengebouwen omgeven het plein. Een grote menigte maar het veiligheidsgevoel is bijzonder groot.
In de Boeddistische tempel betreedt je een totaal andere wereld; een honderdtal monniken bevolken het ommuurde complex met tuinen, vijvertjes met goudvissen, woonvertrekken en heiligdommen. Het is er rustig en sereen. Het theehuis is net gesloten. In de grote tempel verzamelen zich de monniken in gele gewaden en reciteren monotone gebeden onder begeleiding van simbalen en drums. Het tempo van het ritme wordt steeds opgevoerd zodat het lijkt alsof de monnikken in een trance geraken. Geen foto's a.u.b.
Ruben voelt zich deze namiddag met behulp van de Chinese medicijnen opnieuw in orde. We reserveren een ticket voor een voorstelling van de Chinese opera vanavond. Met een busje worden we afgehaald en teruggereden. De Friendship Opera Building waar de befaamde opera van Chengdu haar onderkomen heeft zit afgeladen vol. Er volgt een kleuurijk spekatakel van traditionele muziek en dans in kleurrijke kostuums, acrobaten, poppen- en schaduwspelen, vuurspuwers, komedie en als finale het 'veranderen van de gezichten'.
Een mooie dag met een communistisch tintje.

foto's volgen