13.04.2008: dag 272: Tijgersprongkloof - Lijiang

Het heeft de ganse nacht gewaaid, vlagen gieren met grote snelheid en gehuil door de kloof.
Het is alweer een zonnige dag en als je de deur van de kamer opent kijk je met verstomming naar de immense muur van rots.
Er loopt sedert een paar jaar een bergpadje dat regelrecht naar de driehonderd meter lager gelegen rivierbedding van de kloof gaat. Enkele Chinese families hakten in de wanden en hellingen een rotspad, spanden kabels als houwvast tegen de richels en plaatsten twee lange ijzeren ladders om de diepste stukken te overbruggen. Een gat in de markt: tegen betaling van een euro gebruiken toeristen dit pad nu in grote getale om naar de beroemde 'Tiger Leap Stepstone' af te dalen. Hieraan dankt de kloof haar naam: de 'Tiger Leap Gorge'. Een Chinees verhaal vertelt dat een tijger die een geit had gedood en probeerde te ontsnappen aan zijn belagers in een reuzensprong - via een rotsblok in het midden van de ziedende rivier - aan de andere kant van de kloof geraakte en zo met de buit kon ontsnappen.
De afdaling is niet geschikt voor mensen met hoogtevrees, maar de handvatten en spankabels zorgen voor houwvast op de meest cruciale plaatsen. Tegen twee rechte wanden zorgen ladders voor een veilige afdaling naar de bodem. Jasmien blijft boven, zij heeft pijn aan de voeten. Sander en Ruben gedragen zich als berggeiten, Kristien en ik schuifelen traag naar beneden. Dit is echt heel diep!
Het lawaai van de stroomversnellingen overtreft alles. Wit schuimende water rolt als een maalstroom over huizenhoge rotsen. Loodrechte wanden van enkele honderden meters laten geen rechtstreeks zonlicht meer toe. De Tiger Step Stone is een puntige rots in het midden van de stroom. Sedert een aardbeving in 1996 is hij enkele meters verschoven. Bovenop wappert een rode vlag. Houten bruggetjes verbinden de rots met de oever. We klauteren naar de klip in de rivier. Hmm, een straffe tijger was dat die deze sprong kon voor elkaar krijgen en dan nog met een geit in de muil, of is het weer een poetisch Chinees verhaaltje?
We keren dezelfde weg terug, naar boven klauteren valt beter mee en binnen het uur zijn we terug bij 'Tina's'.
We nemen een busje om langs de benedenweg terug naar het beginpunt van de trektocht te rijden, twintig kilometer terug. De overzijde van de kloof is het terrein van de Chinese toeristen: een brede baan aan de waterkant, bussen ontladen Chinese dagjesmensen die een kijkje komen nemen aan de rivieroever. Er zijn draagstoelen voor degenen die liever geen honderd meter willen lopen.
In Qiaotau kunnen we subiet mee met een jeep die naar Lijiang rijdt. De taxivrouw achter het stuur rijdt de tachtig kilometer over dezelfde slechte weg een half uur sneller dan de heenrit.
We nemen opnieuw intrek in het bijzonder gemoedelijke en knusse 'International Youth Hostel'. Ons slaapzaaltje is vrij en de bedden zijn gespreid.
We hebben wel een degelijke hap verdiend en gaan chinezen. De 'kip hotpot' wordt door de chef aanbevolen. Een grote familieketel dampende bouillon op een elektrisch vuurtje inhoudend onbestemde kippe-onderdelen, aardappelen, groenten en kruiden. De schotel met zeewier smaakt naar krokant papier. "Excuse me, but you must add the seawier in the soup to boil it for a few minutes!" "Oh, yes, hmm, of course ... we are from Belgium, you see ..."