27.12.2007: dag 164: Magwe - Pyay

Dit was geen zachte nacht op de harde houten britsen die ons bedden moesten voorstellen. Onze knoken doen overal pijn. We ontslaan onszelf al heel vroeg uit de hotelcel.
We dachten de slechtste wegen achter de rug te hebben totdat we het vijf uur durende traject naar Pyay aanvatten: de slechte weg verdwijnt en verandert in een onverharde piste van kuilen, stenen en stof met nu en dan een ‘verhard’ stukje ongelijke en scherpe stenen die de carrosserie en schokdempers van de Toyota doet trillen en schudden. Als we hier pech krijgen zijn we heel erg ver van huis. Tegenliggers en vooral vrachtwagens laten bruine stofwolken na van enkele honderden meters en verkeer dat voor ons rijdt probeert Joe zo snel mogelijk in te halen om uit spoor van hun stofwolk te geraken. We geraken moeizaam verder en elke tien kilometers voelen aan als vijftig.
Hebben we geluk, of is het de kwaliteit van Toyota, maar we geraken door de brousse zonder één lekke band of motorpech.
We bekijken de kaart: nauwelijks hondertwintig kilometer in vijf uren!
We zijn content als beschaving in de vorm van een kapotte asfaltstrook en het stadje Pyay opduikt.
Joe is moe, wij kiezen Toyota als het beste automerk.
Hotel ‘Smile’ doet zijn naam alle eer aan: een hartelijk welkom met hoofdbuigingen door de hele staf in witte uniformen en iedereen heeft inderdaad een brede smile. We krijgen de grootste kamer met brede bedden, warme douche, handdoeken, tv en gevulde minibar met gesmokkelde Coca Cola en ijskoud bier. De ellendige rit is alweer vergeten.
Sander en Ruben vatten anderhalf uur studie aan.
Pyay is, in tegenstelling tot het steriele Magwe, levendig met gevulde winkels, goede restaurantjes en een leuke avondmarkt.
Op het centrale plein staat in een perkje met bloemen het vergulde standbeeld van de vader van Aung San Zsu Chi; hij is de ‘vader des vaderlands’ die Birma van de Engelsen onafhankelijk maakte en populair bij de generaals maar minder bij het volk; zijn dochter die haar land onafhankelijk wil maken van de generaals is populair bij het volk maar minder geliefd bij de generaals.
Een metersgrote affiche langs de hoofdweg toont een reclameposter voor het leger; soldaten uit de land-, zee- en luchtmacht poseren voor een resem militair oorlogstuig. Ik durf geen foto te maken.
We appreciëren opnieuw de luxe van een matras en hopen dat de nacht lang mag duren ...