25.12.2007: dag 162: Bagan

Zalig Kerstmis! We mogen vandaag wat langer uitslapen na de schranspartij van gisterenavond ... Thuis is op dit moment de middernachtsmis uit en zijn de buiken wellicht gevuld met delicate en dure spijzen ...
Een banaan, hardgekookt eitje met toast en koffie is het kerstontbijt in ons guesthouse.
Fijn! OK! Maar wij hebben hier wel heel goed weer, geen stress van kerstaankopen en keuzes maken in Delhaize en geen indigestie van het goede eten! We zorgen wel dat buikpijn krijgen van andere dingen ...
Dus: geen gezeur; we moeten vandaag nog minstens tweeduizend stuks architectuur bekijken!
We fietsen opnieuw in andere richtingen en verbazen ons telkens opnieuw over de pracht van dit land.
De typisiche houten marionetten hebben we nu lang genoeg zien hangen; we kopen er meteen twee. In Bangkok sturen we ze volgende week richting België. De verkoper is blij.
Met ons busje rijden we ’s avonds naar één van de hogere pagoden waar we op de op een adembenemend zicht hebben van driehonderdzestig graden op de site Bagan.
Honderen grote en kleine spitsen staan in de nevel en opwaaiend stof van paardenkarren en vooral de tientallen auto’s en busjes met toeristen die allemaal hetzelfde willen zien.
Meteen kunnen we alle toeristen die tellen die er op dit moment in Bagan overnachten; het zijn er ongeveer tweehonderd, vooral Fransen en Italianen. In de hotels is er is echter plaats voor het honderdvoudige.
De ondergaande zon zorgt voor een magische sfeer als de schaduwen en silouetten van de pagoden en torens in het donker verdwijnen.
Vers gedouched maken we ons op voor het diner op kerstmis: zoetzure kip met rijst!
Er is vanavond niet veel op tv. De enige zender MyanmarTV zendt om kwart over acht het gecensureerde nieuws uit: een aaneenschakeling van stille beelden met een mannenstem die triomferend toelichtingen geeft bij vrachtwagens volgeladen met zakken rijst, een containeropslagplaats, een haven, het sorteren van uien, lachende boeren werkend op het veld en generaals die toekijken hoe bevloeiingskanalen functioneren. Regelmatig verschijnen twee streng kijkende vrouwelijke nieuwslezers met als achtergrond een affiche van een grote elektriciteitscentrale. Als intermezzo verschijnen propagandabeelden van het leger in actie: soldaten in actie, oefeningen met tanks, vliegtuigen en schepen met de nodige militaire muziek en een koortje van jonge meisjes en jongens die een zoet liedje ten gehore brengen. De weervrouw in mantelpakje tenslotte mag enkel goed weer voorspellen; zij heeft haar les geleerd bij CNN en wijst houterig de hoge luchtgebieden aan en de zomerse temperaturen voor morgen. Na een half uurtje is alles gezegd en volgt muziek: fragmenten van opnamen ergens in een zaaltje met orkestjes en schrille meisjesstemmen. Dat is wel genoeg voor vanavond. Star Movies uit Hongkong is ’s avonds uit de ether en dat betekent naar bed om tien uur. Morgen vroeg en gezond weer op.