09.12.2007: dag 146: Calcutta

Ahh … I love the smell of urine in the morning; it feels like ... India!
Het hotel is bomvol en blijkt uitzonderlijk ... ‘sfeervol’. Ons raam kijkt uit over een dak dat volgestouwd is met afval, naast ons huist een Indische familie die heel druk in de weer is in een kamer voor twee. In de gang slapen, gewikkeld in een deken nog eens vier personen op de grond. Even verder speelt de tv om elf ur nog steeds op volume tien; na recamaties van Sander wordt het toestel prompt afgezet. De hele nacht blijft het een komen en gaan van luidruchtige gasten. Oorstopjes zijn een ongekende luxe is deze omstandigheden.
’s Morgens worden de lege kamers met de grove borstel uitgebezemd en wordt het vuilnis dat door de gasten is achtergelaten vakkundig gesorteerd; ook uit afval valt er nog iets bruikbaar te recycleren.
Ruben is aan de beterhand, maar hij blijft vandaag toch liever in bed om te rusten en wat te lezen. De diarree is bijna gestopt en hij voelt zich minder slap in de benen. Ook Sander en Jasmien hebben een rustdag genomen; het is tenslotte zondag vandaag en ze hebben weinig belangstelling in de verkenning van Calcutta.
Calcutta beantwoordt helemaal aan de clichés van India; schittende koloniale architectuur en de meest sombere woonblokken, brede lanen en vuile straatjes, de consumptiemaatschappij vlak naast grauwe armoede en mensonterende leefomstandigheden van families die overleven onder een zeil in de goot van de straten.
Kristien en ik wandelen dan maar alleen naar het Victoria Memorial, de grootste Britse nalatenschap in het rijk waar de zon nooit onderging. Het pompeuze marmeren neo-klassieke gebouw met een enorme koepel lijkt met wat goede wil inderdaad op een Britse versie van de Taj Mahal. Een standbeeld van queen Victoria, met in haar handen een wereldbol die de heerschappij van het British Empire symboliseert, pronkt nadrukkelijk aan de monumentale ingang. Binnen het gebouw bevinden zich onder andere statige marmeren standbeelden van alle gouverneurs die India bestuurden en een reeks tekeningen uit de zeventiende en achttiende eeuw die een prachtig en uniek beeld geven van het India uit die tijd.
In het Maiden Park is het zondagsdruk; duizenden inwoners profiteren van het mooie weer en wandelen, picnicken, jonge koppeltjes zitten op kranten in de schaduw van de bomen. Verkopers van thee en snacks doen vandaag goede zaken. Tientallen ploegen jongeren beoefenen joelend de nationale sport cricket; oppassen voor de ballen die met de bats in alle richtingen worden geslagen ...
Paardenkoetsen wachten op Indische toeristen voor een toertje over de grote boulevard naast het park. Overal in de stad rijden de prachtige kanariegele oldtimer Ambassador taxi’s.
In het planetarium zijn we net op tijd voor een Engelstalige voorstelling van de sterren en planeten. Het beeld van de sterrenhemel die hier gepojecteerd wordt is alleszins duidelijker dan de echte versie in deze vervuilde lucht.
Saint Pauls cathedral is gesloten op het middaguur. In de tuin worden de voorbereidingen gedaan voor het naderende kerstfeest: er hangen kerstlichtjes in de bomen, in het gras liggen enkele plastieken schapen; drie levensgrote dromedarissen staan al opgesteld.
In de namiddag gaan Jasmien en Sander mee. Met de Ambassador laten we ons naar de drukste brug ter wereld brengen. Over de vierhondervijftig meter lange ijzeren Howrah Bridge passeren dagelijk meer dan een miljoen mensen. Het is een intimiderende stoet van ontelbare en alle mogelijke vervoermiddelen die India te bieden heeft die in een contstant en dreigend geraas de Hooglyrivier oversteken. De tientallen meters hoge stalen contructie en het wegdek trillen contstant onder de voeten.
Onder de brug maast de spoorweg wordt er op een stort van plantaardig afval bloemenmarkt gehouden en worden de prachtigste tuilen bloemen en bloemenslingers verkocht.
Na terugkeer komt onze drukke Sudderstreet ineens over als een rustige dorpsstraat op het platteland.
Ruben lijkt vanavond helemaal terug de oude; hij heeft weer zin in computer en dat is een even goed teken als goesting om te eten ...
Het hotel zit weer vol vanavond. We hebben alvast onze oorstopjes op het nachttafeltje klaargelegd.