maandag 22 oktober 2007

22.10.2007: dag 98: Jodhpur


Vanaf negen uur is er op een verlicht pleintje naast het raam van onze slaapkamer een dansfestival: keiharde hindoemuziek blèrt door luidsprekers en van slapen is er geen sprake, zelfs de radicale oplossing van de oorstopjes brengt geen soelaas. Er zit maar één cd in de speler en deze wordt steeds herhaald. Tot tien uur wordt er door jonge meisjes gedanst in traditionele klederdracht, daarna hangt wat jong mansvolk rond. Als we om half één stilaan wanhopig worden, gaan plots de feestlichtjes uit en worden de luidsprekers afgezet; de koeien die hun slaapplaats afgenomen zagen nemen het van de feestvierders over en alles is weer stil.
Ik ga apart ontbijten in een echt Indisch vegetarish restaurant voorbij de markt; ik ben het platte toeristenvoer van pap, pannenkoeken, toast en eieren een beetje beu gegeten en kijk al uit naar een (h)eerlijke kruidige massala dosa en frisse yoghurt met verse groenten als ontbijt. Er is tussen alle ontbijtende Indiërs nog een toerist die denkt zoals ik ...
In de voormiddag bezoeken we het marmeren en zeer verfijnd grafmonument van ene maharadja Jaswant. Op sommige plaatsen is het marmer in de muren van het gebouw zo delicaat dat de stralen van de zon doorheen de stenen schijnt. Even verder beheerst het machtige Meherangarh fort de blauwe stad Jodhpur.
Langs het voetpad dalen we weer terug naar beneden in de wirwar van straatjes van de oude stad.
De straatjes van de oude stad zien er verschrikkelijk uit; omwille van een hindoefeest is de ‘koeienvlaaienopruimdienst’ al enkele dagen niet neer langsgekomen en de straatjes zien er dan ook uit als een echte koeienstal. Auto’s, scooters, riksja’s, fietsers rijden door de uitwerpselen en we moeten steeds alert zijn om niet in de stront te trappen. Maar het heeft wel de gezonde geur van een vakantie op de boerenbuiten.‘Beautiful India’ ...

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo allemaal,
Ik geniet met volle teugen van jullie exotische verhalen, in alle mogelijke geuren en kleuren naar ons toegestuurd. Ik heb wel niet altijd evenveel inspiratie om even met een even puntige pen gesneden zinnen over de ict-webben te slaten snorren, maar toch, we leven op school allemaal mee.
Van tussen de herfstbladeren,vele groeten,
Ria