zaterdag 13 oktober 2007

13.10.2007: dag 89: Udaipur



Het is een heerlijk koele nacht onder het muskietennet. Sander slaapt op de ligbank van het buitenterras. Kwetterende parkieten in een boom aan ons raam en een van geen ophouden wetende zingende priester ergens in een heiligdom houden ons uit een diepe slaap. De lage ochtendzon priemt al vroeg door het raam. In de ochtendnevel hurken de wasvrouwen aan de ghats en hoor je het kloppen van de latten op het wasgoed. Tempelgangers luiden de bel. Een briesje waait zoete wierook naar onze richting en prikkelt de neus. Het ontbijt wordt geserveerd onder het baldakijn op het dakterras: spiegeleitjes op toast, fijn gekruide rijstpudding, pannenkoeken, verse yoghurt en koffie. Enkele hyperactieve apen ruiken eten en slingeren van tak naar tak in de boom voor ons balkon. Magisch India op zijn mooist!
Aangezien gisteren grondig verknoeid werd met computerperikelen plannen we een extra dag in Udaipur: het is een prachtige stad en we logeren op de mooiste locatie die je kunt dromen, aan de waterkant; ons verblijf heet dan ook terecht “Dream Heaven Guesthouse”.
Kristien en Jamien doen de was deze ochtend op de klassieke manier: in de badkamer schrobben in een oude cementkom die we hier ergens vonden en opeens is alle magie verdwenen ...
Eindelijk geraken we terug on line na nog eens vier uren zoeken door onze zeer geduldige en niet versagende computerman; het moet gezegd worden: Indiërs zijn specialisten. Prijs voor acht uren intensief werk inclusief twee verplaatingen met de brommer: 9 euro! Geen wonder dat grote westerse bedrijven dit werk uitbesteden aan Indische informatici.
Via de ghats wandelen we nog eens naar het hotel waar we dertien jaar geleden logeerden en ik mijn pols brak na een onzachte val op de natte marmeren trappen. Jasmien herinnert zich de plaats nog.
In het laatste licht van de ondergaande zon eindigt de dag zoals hij begon: de wasvrouwen zijn terug, de avondrituelen in de tempels gaan gepaard met slagen op trommels klokkengeluidenm sahdu's mediteren op muurtjes onder beelden van Ganesj. Vuurwerk verlicht de hemel. De lampjes van het paleis weerspiegelen in het donkere water van het meer.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

dag kristien, dag mark,
Bert ( de mijne, niet die van de school) keek even mee over mijn schouder : zijn reactie : dat is daar net de Efteking, maar dan echter en groter !
Jullie verkennen wel de wereld in zijn meest paradijselijke hoekjes.
Nog veel geluk met de ICT !
ria

Kristien, Marc, Jasmien, Sander en Ruben zei

Ja, maar die hoekjes liggen ver en zijn niet altijd makkelijk bereikbaar