02.10.2007: dag 78: Palolem

Vandaag wordt Mahatma Ghandi herdacht, en dat gaat gepaard met de nodige plechtigheden en, zoals de Mahatma of Grote Ziel iedereen voorhield, hoort daarbij de nodige soberheid en daar zijn wij het eerste slachtoffer van: vandaag wordt er nergens bier of andere alcoholische dranken geschonken of verkocht.
Het is voor het eerst dat we in Palolem zijn zonnig vanaf de ochtend en dat wordt de hele dag volgehouden. Het water van de oceaan weerkaatst de halfopen lucht tot een tikkeltje fletsblauw. De dichte begroeiing in de heuvels nodigt zelfs uit tot een wandeling.
De vissers trekken de visnetten naar binnen; gewoonlijk is de vangst teleurstellend: de netten zitten vol kleine visjes van nauwelijks tien centimeter groot. Als de vissersvrouwen de vangst hebben gesorteerd blijven er nauwelijks enkele kilo's bruikbare vis over, de rest is voor de honden en de kraaien. De netten worden op het stand uitgespreid om te drogen.
Overal aan de kust heerst er een koortsachtige drukte: in november begint het hoogseizoen en iedereen wil een graantje meepikken als er van over de hele wereld toeristen toestromen. De bewoners zijn druk bezig om de drie resterende weken te gebruiken om tientallen hutten, cafeetjes en restaurantjes te bouwen. Houten frames zijn bijna klaar, resten nog gevlochten rieten wanden en plafons afgedekt met gedroogde palmbladeren. Als alles klaar is zal het strand onderdak kunnen bieden aan tweeduizend bezoekers. De regering verbiedt de bouw van permanente constructies om de eigenheid en de kleinschaligheid van Palolem te behouden. Begin april, volgend jaar wordt alles weer tot aan de grond afgebroken. Tegen die tijd heeft de natuur zelf al zijn werk gedaan en is het grootste deel van de houten constructies weggerot of opgevreten door insekten. Palolem is dan weer een gewoon vissersdorp tot begin september de eerste toeristen weer hun weg naar het strand vinden.