07.10.2007: dag 83: Mumbai

Ons vriendje rat is deze morgen niet op tijd voor het ontbijt. Ratten zijn nachtdieren en dus langslapers. Vandaag bekijken we Mumbai tevoet en maken een wandeling langs de voornaamste bezienswaardigheden. De taxi brengt ons tot aan de Hornimancircle. Een weelde aan statige Britse koloniale architectuur lijnen de rotonde: grote internationale banken hebben hier nu hun zetel en zetten de traditie van macht verder. In de Sint-Thomaskathedraal rusten we even in de stoelen waar - volgens de vergulde naamplaatjes - ooit King George, Queen Mary en moeder Theresa gezeten hebben. Aan de prachtig gedecoreerde marmeren Florafontein in een parkje heb je een prachtig zicht op de gebouwen die de grandeur en de macht van het Britse wereldrijk in de verf zetten.
Het verkeer in de brede met bomen omzoomde avenues rijdt gediciplineerd, zonder overbodige getoeter. Opvallend zijn de dure geblindeerde Mercedissen en BMW’s van de rijke elite van Mumbai.
We lopen even in de indrukwekkende Victoriaanse universiteit binen. In de binnenkoeren verwachten we elk ogenblik inspector Morse tegen het lijf te lopen. In de tachtig meter hoge toren, die eerder in Venetie thuishoort, speelden de klokken tot aan de onafhankelijkheid ieder uur ‘God save the queen’. Vandaag studeren hier de kinderen van de rijke Indische upperclass, ze praten Engels met elkaar en houden allemaal van crickett. In de David Sassoon Library staat de tijd sedert 1850 stil: stoffige boeken vullen de donkerbruine houten rekken en kasten, aan zware leestafels zitten studenten te bladeren in naslagwerken en oudere mannen lezen de krant. Het zoemen van enkele plafondventilatoren is het enige dat de heilige stilte breekt. Silence please! Hier moeten we dus niet tel lang rondhangen ... Jasmien laat haar naam schilderen op een rijstkorreltje dat in een glazen kokertje wordt bewaard.
Het Prince of Walesmuseum lijkt op een moskee met een indrukwekkende koepel en gelegen in een mooie tuin. Niemand heeft veel zin om hier nog eens binnen te gaan: het is warm en we hebben dorst.
De schilderijen in de National Gallery kunnen enkel Kristien nog boeien. Het is dus genoeg geweest voor vandaag en we zetten koers naar een fastfoodfestijn bij Mac Donalds. Aan de wi-fihotspot testen we of de nieuwe laptop het doet: we zijn terug online!
Dankzij een nieuw ontdekt restaurant hoeven we vanavond niet meer terug te keren naar het rattenhol van gisteren en genieten we van een lekker Indisch maal aan een propere tafel. Vriendje rat moet nu elders gaan bedelen ...