16.10.2007: dag 92: Jodhpur

Om kamers van koelte te voorzien hebben hotelkamers het systeem van de ambachtelijke geventileerde waterkoeler. Buiten voor het raam van de kamer staat een vierkanten metalen waterbak met een ventilator gemonteerd. Het waterreservoir en de ventilator worden afgesloten met een metalen raster dat aan de binnenzijde bedekt is met een centimeter dikke laag van taai stro. Het water wordt met een pompje via twee buisjes uit de bak naar boven gepompt waardoor het zich verspreid in het stro en terug naar beneden in de bak druppelt. Het effect van nat stro en de draaiende ventilator zorgt voor een frisse wind in de kamer. Wegens de grote verdamping moet het watrerreservoir een paar keer per dag bijgevuld worden. Het lelijke robuuste ding van een kubieke meter omvang zal nooit een prijs voor elegantie ontvangen, het maakt een hels lawaai, maar de kamer is koel.
Die koelte is wel nodig om het adrenalineniveau van Jasmien en Ruben te doen dalen na het akefietje van gisteravond in de elektrowinkel.
Een vredelievend bezoek aan het fort van Jodhpur kan de gemoederen vandaag hopelijk bedaren ...
Het formidabele Meherangarh Fort is het meest spectaculaire fort van Rajastan en staat dreigend en oninneembaar op een hoog en loodrecht rotsplateau. Een smalle weg leidt naar de eerste van zeven ingangspoorten. Een tweede ingang toont nog te sporen van kanoninslagen, een vergeefse poging om te vesting te breken. De laatste poort voor de ingang tot het schittende paleis is de meest bekende met in de muur de vijftien handafdrukken van de weduwen die zich in 1843 in de brandstapel wierpen, bij hun overleden maharadja, een praktijk die ondertussen verboden is.
Het hart van het fort is een verzameling van paleizen en binnenplaatsen met suggestieve namen als het Plezier Paleis, het Bloemenpaleis of het Zonne Paleis en allemaal zijn ze oogverblindend mooi en delicaat als suikertaart. Een aantal kamers en vertrekken van de maharadja zijn koninklijk ingericht. Sander is vooral fan van de collectie zwaarden en de meest geraffineerde dolken en vroege vuurwapens.
Op de ommuurde verdedigingswal staan tientallen kanonnen gericht om het fort te verdedigen. Het zicht op de blauw geverfde huizen en de smalle steegjes van de oude stad in de diepte, beneden het fort is weergaloos. De verdedigers van dit immense fort zijn nooit overwonnen en dat kun je pas echt begrijpen als je van hierboven naar beneden kijkt. Het fort heeft als decor gediend voor de verfilming van ‘Jungle Book’ naar het boek van Rudyard Kipling met John Cleese en Sam Neill en het is van hier – Jodhpur - dat de naam van die rare smalle rijbroeken van ruiters te paard vandaan komt.
Via een wirwar van drukke straatjes waarlangs de prachtigste honderden jaren oude huizen staan, geraken we terug in de buurt van ons guesthouse.
De zoektocht en bijbehorende lijdensweg naar een muziekspeler gaat in de vooravond verder na nieuwe informatie van de eigenaar van ons guesthouse: hij brengt ons met zijn auto buiten de stad naar een elektrowinkel waar het gezochte kleinood verkrijgbaar zou zijn. Er is nog rechtvaardigheid in deze wereld: de iPod is voorradig, het ding is nieuw, er zit garantie op en er komt niet alleen muziek uit: je kunt er films op bekijken, radio beluisteren en foto’s op zetten. Jammer dat je er niet mee kunt bellen ...