28.08.2007: dag 43: Aswan: Philae

Een bezoek aan dit pareltje van Egyptische bouwkunst is al de moeite waard omwille van het simpele feit dat het er nog staat. Ten zuiden van Aswan bouwden de Engelsen in 1902 de eerste dam en ontstond er een stuwmeer. De tempel van Philae stond vanaf dan met de voeten in het water. Later bij de bouw van de hoge dam stond hij al tot aan zijn schouders onder water. Op oude prentkaarten zie je toeristen die met bootjes tussen de zuilen varen. Philae werd begin jaren zeventig van de verdrinkingsdood gered toen de UNESCO besloot de volledige tempel af te breken, te restaureren en steen per steen op een ander eiland wat verderop terug op te bouwen: een titanenwerk maar wel geslaagd!
Jasmien heeft maagproblemen en blijft in de kamer achter. Met een taxi is het maar tien minuten ver. Een bootje brengt je naar het eiland. De zoetwaterkapiteins hebben blijkbaar een kartel gevormd; ze hebben de prijzen voor de overzet hoog vastgesteld en van onderhandelen is geen sprake: betalen of aan de kade blijven staan; de maffiosi!
Eigenlijk bekijk je dus een namaakversie van Philae met de klassieke zuilengangen, offertempels, pyloon en de klassieke reliëfs. Ook de Romeinen zijn hier langsgekomen en hebben deels hun eigen stempel op het geheel gedrukt. Binnen, meters hoog in de muur zie je graffiti: Franse soldaten beitelden hun namen in de muren; tot daar was de tempel met zand gevuld toen hij ‘ontdekt’ werd in 1799. Zelfs schrijver Honoré de Balzac deed hieraan mee; de vandaal!
Wat opvalt is de aangename koelte: het stuwmeer heeft voor een microklimaat gezorgd en de temperatuur is er aangenaam voor de tijd van het jaar …
Het roze graniet voor de beelden, obelisken en sarcofagen werd hier in Aswan uit granietgroeven gekapt. Een merkwaardige attractie in deze oude groeven is de zogenaamde ‘onvoltooide obelisk’. Een gigantische 28 meter lange en aan drie zijden netjes losgekapte obelisk ligt onvoltooid te zijn omdat het graniet in het midden een grote scheur vertoont: alle moeite voor niks en ongeschikt om verder af te werken; het moet je als oude Egyptische architect maar overkomen …
In de late namiddag is Jasmien er weer bovenop en staat een feluccatochtje op het programma.
Gedurende twee uren tot de zonsondergang varen we traag en geruisloos en met de wind in de zeilen rond de eilandjes die in de Nijl liggen: heerlijk!
Vroeg naar bed want we moeten we worden vannacht om drie uur gewekt: het hoogtepunt van ons Egyptisch avontuur wacht: Abu Simbel in het verre zuiden of drie en een half uur verder met de bus. Om veiligheidsredenen mag dat alleen in een door het leger beveiligd konvooi. We hopen morgenvroeg rond zeven uur voor de beelden van Ramses II te staan.