24.08.2007: dag 39: Luxor: Karnak

Je staat er thuis nooit bij stil, maar het is een weelde om in een propere koele kamer te kunnen slapen en na een warme douche de dag aan te vatten. De nachtrust heeft mij goed gedaan en ik voel me opnieuw kiplekker. De vergiftigde lucht van Cairo was naar alle waarschijnlijkheid de oorzaak.
Een ontbijtje van cornflakes, pannenkoek, brood met kaas, gelei en koffie houdt ons wel op de been voor ons bezoek aan Karnak en meteen het grootste tempelcomplex uit de tijd van de farao’s.
Eerst moeten we onze straat trachten te verlaten: ze ziet eruit alsof er gisteren een bom op gevallen is: men is bezig de traditionele lemen gebouwen aan de overkant van ons hotel met de grond gelijk te maken met een hoop overlast, lawaai en stof tot gevolg. Ook hier moet alles wijken voor saaie en grauwe betonblokken.
Karnak is het meest grandioze en gigantische tempelcomplex waarin de koning der goden Amon leefde. Binnenhoven, zuilenhallen, beelden van farao’s en vooral de enorme 134 zuilen tellende zuilenhal is overweldigend en spreekt tot de verbeelding, zeker als je de finale van de film ‘Death on the Nile’ met Peter Ustinov als Poirot hebt gezien.
De vorm, de architectuur van de gebouwen en de hiërogliefen zijn zo mooi gestileerd dat ze verrassend hedendaags lijken.
De hitte wordt met het uur ondraaglijker en het bezoek wordt een slentergang van de ene zuil naar de andere, van het ene faraobeeld in het beetje middagschaduw naar het andere. Tientallen tourgroepen worden gedropt en de rondleidingen door gidsen worden door rode vermoeide gezichten onder zonnehoeden gevolgd.
Onze lunch valt tegen: waterige en smakeloze spaghetti voor teveel geld; hier komen we niet meer terug! Als compensatie trekken we ons terug in ons hotel met wat honingzoete Egyptische gebakjes als dessert en ontsnappen we zo aan de grote namiddaghitte.