26.07.2008: dag 376: Posadas - Encarnacion

De zon verschijnt als een oranje bol boven het vlakke land, een moerassig gebied, deels met gras en bevolkt door kudden koeien. Dit is de `Chaco`, gaucholand.
Negen uur of een uurtje eerder dan verwacht parkeert de bus aan het perron van de terminal van Posadas. De ochtend is nog kil maar het klimaat is zachter dan enige uren geleden. Met kleine oogjes nuttigen we ontbijt in de cafetaria van het busstation.
In dit grensgebied tussen Argentinia en Paraguay liggen verscheidene overblijfselen van `Missiones`of missies die een beetje - tegen de wil van de Spaanse kroon - in de achttiende eeuw door Spaanse Jezuïeten werden opgericht om het lot van de Indianen te verbeteren.
Aan de overzijde van de Paranarivier, op Paraguayaans grondgebied ligt het plaatsje Trinidad met enkele gerestaureerde missiekerken, aan de Argentijnse zijde zijn er eveneens restanten. Beide sites zijn door de Unesco als Werelderfgoed geklasseerd: we kunnen hier dus niet zomaar aan voorbij gaan, vooral na het bekijken van de gelauwerde film `The Mission` van Roland Joffe.
We kiezen eerst voor de overzijde van de rivier en dat betekent een extra busritje van een uur naar Paraguay. Een soort `vriendschapsbrug` verbindt de twee steden: Posadas aan de ene zijde met Encarnacion aan de overzijde. Grensformaliteiten verlopen snel. In Paraguay ontvangen we een vuurrode stempel in ons paspoort. De bus wacht de passagiers op en rijdt ons helemaal tot in het centrum van Encarnacion: we zijn in Paraguay. Het kleine stadje is geen partij voor haar Argentijnse overbuur die met hoge torengebouwen aan de overzijde de omgeving domineert.
Paraguay bezit sinds jaar en dag de dubieuze reputatie als de staat van rechtse dictators, vluchthaven voor nazi`s, gokparadijs, witwasland, smokkelhaven en deze sfeer worden we meteen gewaar als we op zoek gaan naar een onderkomen voor één nacht.
De weg vanaf de rivier naar het hoger gelegen centrum bestaat uit winkeltjes die uitpuilen van goedkope kleding, drank, elektronische spullen, gsm`s, illegale software en dvd`s, het merendeel van het pikantere type.
Argentijnen komen massaal van de overzijde om hier te shoppen. De `peso` is in Encernacion dan ook een algemeen aanvaarde munt en dat rekent ook makkelijker dan de `guaranie` met zijn biljetten van honderduizend.
De eigenares van ons hotel `Vienna` is een hoogbejaard Duits dametje. Zij `wünscht uns eine schöne Spaziergang`. In haar kastlade ligt misschien wel een stapel zwartwitfoto`s van een blonde jonge `Drindle` gearmd met een blauwogige jonge Hauptmann in een vers gestreken bruin uniform. Moet ik straks toch eens navragen of haar fotoalbum in te zien is ...
Op de bieretiketten van de lokale pils staat een `Oberbayern` bierpul afgebeeld en in het restaurant wordt de biefstuk vergezeld van een flinke hoop gele aardappelpuree.
De `Missiones` houden we tegoed voor morgen.
Ik vind eindelijk een nieuwe broek: de enige resterende kan ik `s avonds tegen de muur van de kamer rechtzetten. Jasmien profiteert van deze gebeurtenis en vult haar voorraad aan ...