22.07.2008: dag 372: Cachi - Cafayate

Het trage leven in Cachi is goed voor levensgenietende Argentijnen; onze klok tikt sneller. We huren een auto met chauffeur voor de rit naar Cafayate. Openbaar vervoer is onbestaande op dit moeilijke en veelal onbewoonde traject door de bergen naar de wijnstreek van Argentinië. Iedereen bezit trouwens zijn eigen Renault 6 of Ford Taunus, gloednieuw gekocht op het autosalon van 1973.
Onze ´Kangoo´ trotseert de steenpiste van de ´routa 40´ dwars door de ´badlands´, de woeste en voor de mens onbruikbare gronden van gerafelde of gekartelde bergen en heuvels. Enkel de vallei en het gebied rond de rivier dient voor wat landbouw. Het is winter en droog; paarden grazen in de dorre weiden. De paar dorpjes langs de piste zijn afgesloten van de wereld; er loopt niemand op straat, het klassieke kerkje staat in het midden van het plein: eenvoud siert, tijdloos en klassiek. Binnen is het wit en kil, het koor bestaat uit een magnifiek gouden retabel; een bordje wijst naar een schilderij uit de tijd van de Vlaamse Primitieven.
In een donker hoekje hangt een treurig kijkende ´madonna met kind´.
In de buurt passeren we enkele wijngaarden op een hoogte van tweeduizend driehonderd meter, naar verluid de hoogst gelegen wijngaarden ter wereld. Een strategisch geplaatst eethuisje kondigt de helft van route 40 aan: tijd voor een hapje en een zoetig honingwijntje. Brrr ...
De indrukwekkende ´Quebrada de Fetchas´ volgt: rosrode bergen, machtig en ontoegankelijk, vijandig maar wondermooi. Massieve rotsen door erosie geboetseerd tot scherpe schuine punten steken af in de blauwe lucht.
Het landschap verandert niet meer en stilaan vullen wijngaarden de breder wordende ´Vallei van Calchaquíes´: we naderen Cafayate, een begrip bij wijnkenners.
We passeren enkele grote ´finca´s´ of wijngaarden met wijnkelders. De stokken staan kaal zonder bladeren of vruchten. We voorzien al meteen een bezoekje morgenvoormiddag aan de bodega van ´El Esteco´.
De jeugdherberg aan de rand van het stadje biedt een prima en simpel onderkomen, niet ver van de bodega. We moeten nog even wachten op het onmogelijke openingsuur van de winkels om zes uur. In onze keuken kunnen we enkele Argentijnse steaks preparen vergezeld van een stevige rode Cafayatewijn.