30.11.2007: dag 137: Kathmandu: Swayambhunath

We logeren aan de Durbar Square in het hart van de oude stad. ’s Avonds loopt het plein stilaan leeg en gedurende de nacht zijn er de loslopende honden baas en dat laten ze merken met hun gejank en geblaf vlak onder ons raam.
Er lijkt een manifestatie op handen: er circuleren jongeren met spandoeken en blauwe badges op het plein onder ons raam. Op een klein podium test iemand een micro uit. Blauw is niet de kleur van de Maoisten, dus we moeten niet vrezen ...
Enkele kilometers buiten de stad ligt op een heuvel de stupa die het gezicht en het symbool is van Kathmandu in de brochures en gidsen.
De apentempel, zoals hij ook wel genoemd is omdat bezoekers en bedevaarders geëntertaind worden door tientallen apen die het complex bevolken.
Aan de basis van de heuvel klimt een lange reeks trappen langs gele en rode Boeddhabeelden naar de eigenlijke stupa, een grote witgeverfde koepel met een gouden toren. Priemende ogen van de Boedha kijken over de vallei van Kathmandu in de vier windstreken. Gekleurde gebedsvlaggen wapperen in de wind. Langs de trappen staan beelden van garuda’s, olifanten, paarden en pauwen. Waarzeggers, handopleggers en soevenirverkopers die zingende bronzen kommen aanprijzen wachten op klanten. Vrouwen met vuile baby’s op arm bedelen.
Eenmaal boven ga je in de richting van de wijzers van de klok langs de gebedsmolens tot het beginpunt. In de schrijnen ontsnappen walmen wierook en rond de stupa offeren pelgrims rijst, bloemen, mais, kokos en melk. Het is een knoeiboel. De honden, apen en duiven wachten af tot de offerande is afgelopen en ruimen in een sneltempo de resten op. Kleine olielampjes branden op de grond. In kleine souvenirstalletjes rond de stupa bieden Tibetaanse handelaars de klassieke prullaria aan zoals dat in ieder pelgrimsoord ter wereld gebeurt.
Uit luidsprekers klinkt Chinese muziek en de mantra “om mani padme hum” of “gezegend het juweel in de lotus” Je hoort deze gezangen overal in Nepal, in de bus, winkeltjes, pleinen, restaurants en internetcafés. Het is steeds hetzelfde Chinees melodieus muziekje van een paar strofen met mannen- en vrouwenstemmen dat, ondanks het feit dat je er constant aan blootgesteld wordt, niet gaat irriteren of in je hoofd blijft naspelen; je ondergaat de mantra, de herhalingen in die mate dat het een beetje lijkt op het geruis van de branding van golven aan het strand of het geklater van water in een beek: je hoort het wel maar je luistert niet; het is op een heel merkwaardige manier rustgevend ...
’s Namiddags wordt er gestudeerd; er valt het een en ander in te halen na de afgelopen weken.
Sander en Ruben vereren de kapper met hun bezoek en dat was hoog tijd. Een ferme hoofdmassage is in de prijs van een halve euro inbegrepen.
Onze voorraad boeken van enkele kilo’s wordt door Kristien verkocht in een boekenwinkeltje; we houden een paar honderd roepies over en wat nieuw leesvoer voor de komende tijd.