07.11.2007: dag 114: Kathmandu

Final countdown: het is weer een drukke dag van voorbereidingen voor de trektocht die morgen zal starten. De tijd van het jaar is nu ideaal en dat duurt nog tot half december; nadien wordt het te koud op grote hoogte en kunnen passen dichtsneeuwen.
Onze reisorganisator heeft de twee dragers in dienst genomen en het contract is getekend. Het Annapurnacircuit is een populaire route en Lakpa en Theesh zullen ons drie weken lang onze gezellen zijn op de paden tussen de hoogste bergen van de wereld. Overnachten doen we in theehuizen onderweg waar telkens een warm bed wacht.
We volgen de rode route (doorlopende lijn) op de kaart via Jomson. Aankomst in Pokhara na drie weken.
We hebben een priveminibus gehuurd die ons en de dragers naar het beginpunt van de trektocht zal rijden in Besisahar, een rit van minstens zes uren over een slechte weg richting Pokhara.
De slaapzakken en warme kledij halen we eveneens af bij de verhuurshop.
Onze trekkingvergunning wordt ons onmiddellijk verleend; enkele formulieren, twee foto's en natuurlijk een royale vergoeding om in het beschermde gebied van de Annapurna te verblijven.
Ik breng de Belgische ereconsul in Katmandu op de hoogte van onze plannen en trekkingroute, evenals de Belgische ambassade in Delhi en Bangkok.
In de supermarkt doen we sinterklaasaankopen voor de flauwtes onderweg: 30 snickers, 30 marsen, 20 bounties, 10 rollen mentos, 3 zakken muesli, snoepgoed, kauwgom en een fles whiskey als sterkhouder als we de 5400 meter hoge Thorung-La over moeten.
Daarna volgt een nauwkeurig selecteren van het materiaal dat we kunnen meenemen. Ieder kledingstuk wordt gewikt en gewogen: twee onderbroeken of drie, twee shirts of vier, hoeveel sokken, hoeveel zeep?
Twee grote rugzakken zijn volledig gevuld en zullen door onze porters gedragen worden. Ieder van ons heeft zijn eigen 'daypack': een kleine rugzak met persoonlijke spullen en kledij voor onderweg.
Al het overige materiaal stockeren we drie weken in ons guesthouse New Daulagiri waar het veilig opgeborgen wordt in het rommelhok.
We zijn nog net op tijd in ons favoriete restaurantje voor een spaghetti. De rolluiken gaan dicht; we zijn de enige late klanten.
Om tien uur zijn de straten van Thamel verlaten op een eenzame dronkaard en wat hasjverkopers na.
Morgen vroeg op; onze bus vertrekt om half tien.

Gedurende de trekking zal er geen dagelijks verslag volgen omdat we onze laptop thuislaten en er geen toegang meer is tot internet, wat betekent dat deze blog een tijdje stilvalt. Op enkele plaatsen op de route is er, naar verluid, internet maar de toegang en snelheid is erg traag en gebruik beperkt zich tot het zenden of ontvangen van een mailtje. Indien mogelijk zal ik korte verslagen verzenden.
Mensen die ons willen bereiken of dringende berichten kunnen via marc.steegen@fulladsl.be. Waar het mogelijk is zullen we onze mail raadplegen.
Eind november hopen we terug in Katmandu te zijn.