17.01.2008: dag 185: Langkawi

Loomheid neemt stilaan de overhand aan de waterlijn in Langkawi. De tropische temperatuur en hoge vochtigheidsgraad verhinderen ons om veel lichamelijke inspanningen te leveren. Zelfs de zee is apatisch; zij blijft roerloos zonder getijden in tegenstelling tot een normale en dynamische zee, die dit verschijnsel om de zes uren behoort te voltrekken.
Voormiddag wordt doorgaans besteed voor studeren; aan de computers van het gekoelde internetcafé oefenen onze drie studenten enkele uren ijverig en online wiskunde-oefeningen, scheikunde, Frans of Engels
We besluiten de linkerzijde van het strand voorbij de rotspartij te verkennen; onze bewegingsvrijheid is immers beperkt geworden aan de rechterkant omwille van esthetische redenen.
Wederom een postkaartzicht, een ‘bountybeach’ met kokospalmen en een briesje dat voor verfrissing zorgt.
Driemaal per dag zijn we stipt op de afspraak in ons Indisch restaurant - waar we vaste afnemers zijn geworden van grote hoeveelheden dosa’s, roti’s, parotha’s, tandoori ckicken en utapams – een welgekome afwisseling voor het luieren en het verslinden van lectuur. De taxfreeshop wordt eveneens dagelijks bezocht om het uitgebreide assortiment Belgische pralines te bewonderen en om tegelijk wat koele drank in te slaan.
We breien morgen nog een dagje luieren aan zee en dan is het welletjes geweest: genoeg jodium geïnhaleerd! Ons zitvlak begint eelt te vormen; we nemen de draad terug op en zetten onze tocht voort.