06.01.2008: dag 174: Siem Riep - Kuala Lumpur

Met zijn vijven en evenveel stuks bagage passen we als haringen in een ton in het karretje achter de motorfiets. Onze tuk tuk-chauffeur van gisteren wilde ons absoluut naar de luchthaven rijden. De vlucht met Air Asia vertrekt stipt op tijd en gedurende anderhalf uur vliegen we pal zuidwaarts richting hoofdstad van Malaysia.
De open lucht maakt stilaan plaats voor een dik wit wolkendek. We naderen de evenaar.
Als we het vliegtuig uitstappen omvat ons een klamme en vochtige tropische warmte.
De nieuwe luchthaven ligt op vijfenzeventig kilometer afstand van Kuala Lumpur zodat we nog een uurtje in de bus doorbrengen vooraleer we in de moderne metropool afgezet worden.
Overnachten in KL is een beetje een probleem; luxehotels zijn er in overvloed maar deze zijn 'off limit' voor ons budget. Guesthouses zijn op één hand te tellen en over het algemeen zijn het sombere gebouwen, uitgebaat door Chinezen ergens in een smerig zijstraatje. In deze laatste categorie is de minst slechte optie het 'Pudu Hostel' midden in het centrum en vlak tegenover het grootste busstation van het land.
Dat komt ons nog goed uit als we KL willen verlaten.
We krijgen twee piepkleine kamertjes toegewezen met nauwelijks genoeg ruimte voor de bedden. De wanden zijn van gyproc, zodat we onze buren horen ademen.
Lakens? Neen, maar als we bijbetalen zit er wel een bovenlakentje in; handdoeken? neen, als we nog wat opleggen wordt er eentje uit de kast gehaald. Een matras? Natuurlijk is er een matras, wat denken we wel ... dat komt goed uit want ik had er net geen bij me ...
Gelukkig is er een ruime en gezellige gemeenschappelijke ruimte met tv met groot scherm en snookertafel. Beneden is er een groot internetcafé.
Backpackers van over de hele wereld liggen in de uigezakte zetels en kijken naar de laatste blockbuster op tv. Op het prikbord hangen de laatste nieuwtjes voor reizigers.
Sander en Ruben verdiepen zich 's namiddags nog wat in de schoolboeken.
Om de hoek zijn er een paar Indische restaurants met lekkere Zuidindische schotels. Is dat nu toevallig dat er juist daar een grote stinkende storthoop ligt, de enige in deze kraaknette stad?