25.02.2008: dag 224: Ruteng – Lubuanbajo

We worden al vroeg gewekt; een buslading is net in het hotel geland en de receptie staat vol met een paar dozijn kwetterende onderwijzers en onderwijzeressen die vandaag en morgen een vergadering belegd hebben in het hotel en wachten op de kamers. Of we misschien snel willen ontbijten en wat eerder onze kamer willen ontruimen misschien? Neen dus, we betalen al teveel voor een vuile kamer en we willen dat ons goeie geld rendeert. Straks om negen uur pikt de bus ons op en we vertrekken geen minuut eerder. Koffie, een eitje en een sneetje getoast wit brood. Een beetje opschieten graag, de stoelen voor de meeting worden klaargezet.
De zon schijnt tussen lichte bewolking; hopelijk is de moesson eindelijk over zijn hoogtepunt. De chauffeur is mooi op tijd en we kunnen vertrekken. Een nieuwe en moderne minibus met slechts zes passagiers en een doosje met snacks: complementen van de maatschappij.
De vier uren gaan snel voorbij. De omgeving is minder spectaculair dan de vorige dagen: ontboste heuvels en laagland. De zee is nabij. Voor de kust liggen kleine eilandjes. Vissersbootjes liggen aangemeerd in de pittoreske haven van Lubuanbajo. De chauffeur dropt ons voor een sfeervol houten en gammel hotelletje vlak aan de haven. Kleine kamertjes met airocon voor een zacht prijsje.
Lubuanbajo: eindpunt in Flores. Een zeestraat ligt in de weg. We staan voor enkele dilemma's:
De kustvaarder van ‘Perama’ vaart de volgende twee weken niet uit; we kunnen dus niet rechtstreeks met de boot naar Lombok. Hmm ... jammer.
De grote carferry vaart iedere dag – weer of geen weer – rechtstreeks naar Sumbawa;. Hmm ... dit is een optie maar dan missen we Komodo-eiland.
Vluchten met het enige propellervliegtuig van MIA naar Bali zijn operationeel maar worden dikwijls geannuleerd; de “moedige piloot” pendelt tussen de vliegvelden van de Sunda-eilanden. Hmm ... niet echt geruststellend.
De zon schijnt volop, de zee is spiegelglad en de weersvooruitzichten zijn gunstig. Na wat onderhandelen charteren we een boot met kapitein en twee bemaningsleden incluis voor een tweedaagse tocht naar het verlaten eiland Rinca, een overnachting in de boot aan de kust van Komodo en twee voettochten naar de prehistorische ‘komododraken’ en ‘vliegende honden’. Ondertussen mogelijkheid tot snorkelen in de tropische kustwateren van twee kleinere verlaten eilandjes. Eten, drinkwater en een frigobox met ijs zijn inbegrepen. Fantastisch: een droom: een tocht naar ‘The Lost World’.

De computer gaat niet mee aan boord en er is geen digitale snelweg in Jurrasic Parc ... De blog blijft leeg tot minstens 1 maart.
Na de zeiltocht vertrekken we op 28 februari meteen voor een portie ‘Island hopping’: met de ferry naar Sumbawa (8 uur), waar een aansluiting is met de nachtbus naar het uiterste westen van dit eiland (10 uur); vervolgens een nieuwe ferry naar Oost-Lombok (2 uur) en een busrit naar West Lombok (3 uur) en een overzet naar de Gilli Air (1 uur) waar we pardoes is een lange en diepe slaap zullen vallen.