11.02.2008: dag 210: Yogjakarta: Kraton

We logeren vlak aan de Jalan Malioboro, de breedste en drukste straat van Yogja met veel marktkraampjes en galerijen met batikstoffen en goedkoop textiel. Een rijvak is voorbehouden voor de kwetsbare weggebruikers: fietstaxi’s, paardenkoetsen en voetgangers.
Een ‘american breakfast’ levert de nodige ochtendcalorieën. De krant toont foto’s van overstromingen in Java. Het heeft in jaren niet meer zo hard en veel geregend. Elke dag verdrinken een tiental mensen. Het weerbericht voor de volgende dagen kleurt de hele eilandenarchipel in met icoontjes van grijze wolkjes met neerslag. We laten we ons met de becak of de fietstaxi naar het Kraton rijden. Het paleis van de sultan is voor toeristen enkel in de voormiddag toegankelijk. ’s Namiddags wil de man met zijn gezin en entourage ook een beetje privé leven en daar hebben we alle begrip voor. We kopen een inkomticket en zetten ons al schrap voor de decadente rijkdom en weelde achter de witgekalkte hoge muren die van een beetje sultan verwacht kan worden. Hetgeen we onder ogen krijgen is een verzameling van vierkanten open binnenplaatsen en enkele paviljoens; het lijkt eerder op een treinstation met ijzeren pilaren en simpele daken met bovenaan bescheiden smeedijzeren versieringen. Enkele likjes verf in een bloemetjesmotief moeten enige vrolijkheid veinzen. In enkele pronkkooien zitten vechthanen op stok. Op een podium bevinden zich gamelaninstrumenten. In een kamer achter glas staan aangeklede poppen in traditionele klederdrachten opgesteld. Niks schatten en rijkdom: enkel calvenistische soberheid. In een hal staat een verzameling oude koetsen en draagstoelen; enkel toegankelijk als we nog een inkomticket willen kopen en als we een andere poort binnen willen wijst de wachter ons op een loket voor een vers ticket. “Ja, hallo, zal het gaan ja?” We zijn niet meer geïnteresseerd. We verlaten al snel en teleurgesteld het “paleizencomplex”. De jongens lachen ons vierkant uit omdat we deze attractie op het programma plaatsten ...
Dan maar achterom door de smalle straatjes met woningen van de bedienden. De bewakers van de sultan zijn gekleed in batiksarongs en dragen op de rug de typische krisdolk. We bezoeken even een ateliertje waar de wayangfiguren uit buffelhuid worden gesneden. De vogeltjesmarkt ziet er gezellig uit met zijn honderden fluiters in ronde en vierkante bamboekooien. We durven niet binnenlopen uit vrees voor de vogelgriep. Sander klaagt van een pijnlijke voet; het ging nochtans beter de laatste dagen. Dan maar rechtsomkeer en met de becak keren we terug naar de Malioboro voor een late lunch.
Sander en Ruben zetten zich achter hun studieboeken. Jasmien vindt een brief van haar vriendinnen in het postkantoor. Ik koop een treinticket voor morgenvroeg naar Surabaja en Kristien informeert voor een boot naar Flores binnen enkele weken.