20 juli 2007: dag 4: Istanbul - Göreme

In 1987 waren Kristien en ik in Usküdar, één van de buitensteden van Istanbul. De wijk stond vol met mooi geverfde houten huizen uit de negentiende eeuw, rustige straatjes met kleine kruidenierswinkeltjes en spelende kinderen in de steile straatjes. We nemen de boot over de Bosporus en komen aan in een drukke moderne stadswijk: brede straten, een hels verkeer en nieuwe grote winkels, MacDonalds en schreeuwende reclames. We zoeken tevergeefs naar ons nostalgisch verleden. De kinderen zijn duidelijk niet tevreden over deze uitstap en terecht. Het blijft bij een blitsbezoek en een obligatoir broodje kebab.
Terug naar de vertrouwde Galatabrug voor een frisse pint.
In de vooravond hebben we een vlucht van een uurtje naar Kayseri in Cappadoce centraal Turkije. Op deze wijze sparen we voor hetzelfde geld een busritje van 10 uren uit.
Onderweg naar de luchthaven zie je pas hoe gigantisch groot Istanbul is: gedurende een uur tot aan de luchthaven rijd je door nieuwe hoogbouw: de stad lijkt eindeloos. Het minste dat je van Istanbul kan zeggen is dat ze bruist van de activiteit.
Pegasus airlines doet wat het moet doen: veilig vliegen en aankomen (het is dan ook een vliegend paard). We hopen niet te moeten overnachten in Kayseri: een op het eerste zicht saaie en moderne grootstad. We hebben geluk: in de ototgar halen we net de laatste bus naar Göreme.
Om half tien komen we aan in het kleine stationnetje: wat een verademing in verglijking met Istanbul. In het maanlicht licht het feeërieke landschap met de karakteristieke schoorstenen vaag op.
Nog even verder met de rugzakken door het verlaten dorp op zoek naar ons pension.
Er is gelukkig nog plaats in de herberg voor een eenzaam groepje reizigers.
Rock Valley Pension is een droom en wordt onze basis voor de eerstkomende vijf dagen.
Een verkwikkende koude douche en slapen in ons privéslaapzaaltje.