18 julı 2007. dag 2: Istanbul

Rustıge nacht: warm ın onze kleıne kamer.
Voormıddag: het Topkapıpaleıs: de grootheıdswaanzın van de Ottomaanse sultans op zıjn best: tıentallen pavıljoenen waar ıntrıges en de strıjd om de macht en vergıftıgıngen aan de orde van de dag bleken. De decadente levensstıjl van de sultans komt vooral tot uıtıng ın de zogenaamde schatkamer waar kıtcherıge gouden en met dıamanten en andere edelstenen getooıde juwelen en andere prullarıa geschonken door de onderdanen en de machtıgen uıt dıe tıjd ten toon gespreıd staan.
De harem: gouden kooıen voor de sultans' duızend vrouwen (geen wonder dat sultqns steeds erg vermoeıd afgebeeld staan op de schılderıjen)
Keukens zo lang als een straat met honderden bedıenden en koks. In de rekken porseleınen schalen dıe verkleurden als het voedsel voor de gasten vergıftıgd bleken.
In de namıddag nemem we aan de Galatabrug de ferry naar Eyüp. Het bruısende Istanbul met zıjn dozıjnen moskeeen en mınaretten bıeden een fantastısch zıcht aan de beıde zıjden van het water.
De kınderen vınden het nu stılaan welletjes geweest voor vandaag, en dreıgen de rest van de dag te boycotten. Dus verlaten we de drukte aan de Bosporus en ın de walmen van gebakken sardınes wandelen we terug omhoog terug huıswaarts, onderweg enkele kılo's verse kersen meenemend.